Da się zrobić. Sztuka niełatwa ale przede wszystkim podstawić im, proszę ja was, kandydata na prezydenta USA z 200% przebiciem i … uwalić go, to znaczy wynegocjować z konsorcjum naftowym, stojącym za nim, kilka potknięć w prezydenckiej kampanii typu: zabójstwo jakoby przypadkowe czarnoskórego gangstera kreowanego potem na poczciwą ofiarę policyjnego rasizmu, niedociągnięcia w kwestii zdalnego głosowania, brak zabezpieczeń liczenia zdalnych głosów, błędy gramatyczne i ogólne niechlujstwo w pozwie napisanym przez legendarną prawniczkę broniącą wcześniej legendarnego oficera wysokiej szarży o sympatiach protrumpowskich, udawane zaanagażowanie prawnych autorytetów narodowości merkantylnej w obronę tegoż kandydata na prezydenta itp.. Ogólna atmosfera niby sprzyja republikańskiemu kandydatowi, ale nie sprzyja mu biurokracja wysokiego szczebla (deep state).

A co z ropą? Ano właśnie. 30 lipca 2020 Donald Trump podpisuje umowę wieńczącą cały proces łączenia kanadyjskiej ropy (TransCanada Energy) z teksańską w ramach tzw. ropociągu Keystone XL, czyli wpuszczenia interesów naftowych imperium, to znaczy chciałem powiedzieć, Commonwealth of Nations, pod brytyjską batutą, w zwiększonym wymiarze o 29% przepływu w porównaniu z początkową umową z 2017 roku, do naftowego portu w Zatoce Meksykańskie i dalej hen w świat szeroki. Tymczasem w październiku'2020 Netanyahu daje zielone światło dla umowy opiewające na izraelsko-arabską współpracę w ramach Europe-Asia Pipeline Co. (chodzi tu rzecz jasna o naftową rurę czyli oil pipe), wcześniej Eilat-Ashkelon Pipeline Co., i firmy MED-RED Land Bridge. W Abu Dhabi zostaje podpisane memorandum dotyczące tej współpracy w przytomności sekretarza skarbu USA o czysto anglo-amerykańskim nazwisku Mnuchin (Steven Mnuchin), zaufanego pracownika Białego Domu i … Trumpa, oraz przy asyście innych urzędników USA i ZEA, co oznacza, że podpisanie następuje na krótko przed ich przylotem do Izraela we wtorek na przełomową wizytę (20 października) (https://www.timesofisrael.com/israeli-firm-signs-deal-to-pipe-uae-oil-to-europe/). Bardzo charakterystyczne jest to, że ta wizyta zostaje określona przez Times of Isreal jako przełomowa. Jak wydarzenia wkrótce pokażą, Netanyahu i Trump niewiele mają do gadania w sprawie rzeczonego przełomu. Obaj idą w odstawkę. Pod porażką Trumpa pieczęć stawia Sąd Najwyższy USA, zapewne pod silną presją „astralnych czynników”, poprzez nieuznanie legalności jego pozwów o fałszerstwa wyborcze. Charakterystycznym podpisem pod całą akcją jest prowokacja w formie wdarcia się tłumu jakoby sympatyków Trumpa do Kapitolu (siedziby Kongresu i Senatu USA) i bezbłędne zdjęcia eksponujące antysemityzm rzekomych sympatyków Trumpa:

https://static.timesofisrael.com/www/uploads/2021/01/hate-orange-2048x1138-1-640x400.jpg

Podobne atrakcje są udziałem Netanyahu. W USA rządzi zatem sekretarz skarbu z Białego Domu. W Izrealu ten, którego wytupuje diaspora. Operowe osobowości w rodzaju Otello czy Johna Wayne'a nie wchodzą w rachubę. W styczniu zaraz po prezydenckim zwycięstwie, Józef Biden anuluje umowę z TransCanada Energy, czym uwalnia Europe-Asia Pipeline Co. od konkurencji z naftowym producentem kanadyjsko-imperialnym na europejskim i azjatyckim rynku. Zauważmy Europe-Asia Pipeline Co. to ptak dwugłowy, coś między wroną a sępem. Jeden dziób otwiera się na zachód (Askalon), drugi na wschód (Eilat).

Z tego możemy wnioskować o decyzjach „astralnych czynników” dotyczących zmiany w zarządzaniu zarówno USA Izraelem jak i Commonwealth of Nations i tzw. resztą. Ludziki dość już dostały doładowania, teraz czas na rozładunek. Dla nas jest to najważniejsze w tej całej historii.

Ale nie dla czynników wyższych. Dla nich, to oczywiście moje robocze przypuszczenie, najważniejsze jest to, że kredytodawcy pochodzenia rockefellerowskiego osiągnęli „stan równowagi” z kredytodawcami pochodzenia rotszyldowskiego. Ci pierwsi zadowolili się dotychczasowym procentem klienteli w deep state. Reszta procentów, zakładam że większa, pozostała przy tych drugich.

Ci zaś pogrozili palcem w bucie i wyemitowali w kierunku Londynu oraz Commonwealth of Nations telepatyczny komunikat głębokim basem: „Sny o potędze? Nic z tego, bękarcie, potomku Wilhelma Bękarta1. Bękart zawsze pozostanie bękartem, potomkiem grabarza, choćby i diabła miał za ojca. Niech się raduje i cieszy, że go nie strącilim ze szklanego sufitu. W familię się nie wżeni.” Podobnie potomek Johna Wayne'a musi się zadowolić swoim kącikiem na szklanym suficie i dotychczasowymi dochodami z teksańskiej nafty. Mogą być z nimi problemy, bo jeden lubi bawić się pancernikami a drugi rewolwerami. Ale pancerniki rdzewieją w zastraszającym tempie i ropę żrą jak smok, zaś rewolwery zasadniczo służą do strzelania byków. Krowopas na wieki pozostanie krowopasem nawet na szklanym suficie, zaś potomek grabarza na wieki bękartem. W familię się nie wżenią.

Jeśli chodzi o dalszy ciąg sojuszu izralesko-arabskiego to rzecz jasna trwa i rozwija się. Nie żeby jakieś szaleństwo, ale kroczek po kroczku, etapik po etapiku. Więc jest kolejna odsłona, taka sobie konwencjonalna schadzka

„To dopiero początek: ZEA (Zjednoczone Emiraty Arabskie) otwierają ambasadę w Tel Awiwie, a strony chwalą się więzami”, pisze Tal Schneider https://www.timesofisrael.com/just-the-beginning-uae-opens-tel-aviv-embassy-as-sides-hail-ties/

„Prezydent Isaac Herzog bierze udział w otwarciu misji w budynku Giełdy Papierów Wartościowych po zawarciu w zeszłym roku porozumienia o normalizacji stosunków dyplomatycznych. "Zobaczyć emiracką flagę na niebie Tel Awiwu wydawałoby się odległym marzeniem. Dziś jest to rzeczywistość" - powiedział Herzog. Wezwał też do dalszego rozszerzania dyplomatycznych więzi Izraela z regionalnymi państwami.

"Ten błogosławiony proces nie może się zatrzymać" - powiedział. "W moich ostatnich rozmowach telefonicznych z przywódcami regionu, ponownie zrozumiałem, że mamy więcej partnerów i sojuszników w tej misji niż nam się wydawało".

Wybór lokalizacji, w budynku TASE, nie był przypadkowy, a izraelscy i emiraccy dygnitarze zadzwonili dzwonkiem, formalnie otwierając handel na ten dzień. Obie strony postrzegają umowę o normalizacji handlu jako ważny czynnik gospodarczy, łączący izraelskie zaawansowanie technologiczne z dostępem Abu Zabi do światowych rynków.

Wśród innych dygnitarzy znaleźli się były minister spraw zagranicznych Gabi Ashkenazi, który był najwyższym dyplomatą Izraela, gdy ogłoszono pakt normalizacyjny Izrael-ZEA, oraz minister bezpieczeństwa żywności i wody ZEA Mariam Al-Muhairi, która obecnie przebywa z wizytą w kraju.

Minister spraw zagranicznych Yair Lapid nie był obecny na inauguracji. We wtorek wieczorem poddał się kwarantannie po tym, jak jeden z jego pomocników zaraził się koronawirusem podczas wizyty w tym tygodniu w Brukseli.

Lapid kibicował otwarciu ambasady jako "historycznemu dniu". (Deep L Translator tak to przetłumaczył: nie "dniowi", jakbym ja napisał, ale dniu. W porzo, Transaltoru, wy wiedzom lepiej.)

"Będziemy nadal poszerzać krąg pokoju i normalizacji" - napisał na Twitterze.

W zeszłym miesiącu Lapid odwiedził ZEA w ramach pierwszej oficjalnej podróży izraelskiego ministra do państwa Zatoki Perskiej, gdzie zainaugurował ambasadę Izraela w Abu Dhabi i konsulat w Dubaju.

Wizyta odbyła się prawie rok po tym, jak Izrael i ZEA ogłosiły normalizację stosunków i po miesiącach, w których planowane wizyty izraelskich urzędników były wstrzymywane przez szereg problemów, od kryzysów zdrowotnych po dyplomatyczne przepychanki.

Izrael i Emiraty ogłosiły w sierpniu 2020 roku, że znormalizują stosunki dyplomatyczne, ujawniając ponad dekadę tajnych powiązań. Bahrajn, Sudan i Maroko dołączyły później do wynegocjowanych przez USA Porozumień Abrahama, a o innych krajach również mówiło się, że są w trakcie rozmów, ale żadne z nich nie doszło do skutku.”

Przy okazji bardzo ciekawe zdjęcie p. Lapida w trakcie spotkania z ministrem spraw zagranicznych ZAE:

https://static.timesofisrael.com/www/uploads/2021/06/Image-from-iOS-15-640x400.jpg

Jakby inny człowiek, taki ludzki, układny i usłużny, bez wątpienia humanista. Humanizm aż bije od niego tak jak w znanym niedawnym ujęciu ze Stoltenbergiem, gdy składa mu ofertę bratniej pomocy: 

http://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pictures/images_mfu/2021/7/12a-visit-mfa-israel/210712a-002_rdax_775x440.jpg 

Nie ten człowiek. Inny niż znany nam z wizerunku amanta i razem boksera wagi ciężkiej:

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e3/Yair_Lapid_-_portrait.jpg

1. William Bastard zwany Zwycięzcą – Conqueror. Nieślubny syn księcia Normandii Roberta I Wspaniałego, zwanego również Robertem Diabłem i najprawdopodobniej córki Fulberta, grabarza z Falaise, Helvety/Herletty. William odzidziczył Normandię, został jej księciem, a potem zwycięzcą nad Anglo-Sasami w 1066 roku w bitwie pod Hastings, jednak zatrzymał swój najazd u granic londyńskiego city, już wówczas ważnego centrum handlowego i menniczego północnej Europy.

(Jeśli podoba, proszę o plus.)

---

tagi: usa  nafta  izreal  askalon  eilat  zae  gb 

	Magazynier
	15 lipca 2021 19:24

16     1690    16 zaloguj sie by polubić