"Imieniem Boga jest dialog" (http://wyborcza.pl/1,75968,19271829,imieniem-boga-jest-dialog.html) -- Najmocniej przepraszam moich czytelników, ale ja naprawdę tego nie wymyśliłem, ani nie wymyśliłem tego skojarzenia powyższego zdjęcia z tym tytułem. To jest tytuł wywiadu jaki p. Kurska przeprowadziła (w 2015 r.) z "pisarzem algierskim Kamelem Daoud, muzułmaninem przeciw swojej religii zbuntowany". Że tak powiem Houg!

(Tekst mój poniższy opublikowałem i przedostatnie poprawki wkleiłem o godz. 10 dnia dziesiejszego czyli 05 03. O 18.08 saturn podał mi w dyskusji ważną korektę: Prosze zajrzec do gazowni jest podpis kto zacz ten staruszek ... No i sprawdziłem. Na oczy w życiu nie widziałem p. Jana Turanua. Dlatego przepraszam za moją zaściankową ignorancję. A to jest on. Widzicie państwo, ja naprawdę jestem 100% zaściankowy. Tak jak głosi moje zawołanie blogerskie: "Sprawy zaściankowe, stare i nowe." Na chłopski zaściankowy rozum przyjąłem, że na zdjęciu do wywiadu z p. Duoadem powinien być pan Duoad. Bo tak powinno być wg kryteriów przede wszystkim publicystycznych globalnych i tzw. publicity. Dlatego w tekście poniższym utożsamiam jego fizjonomię z portretem z powyższego zdjęcia. Ale to jest p. Turnau. Na prawdę myślałem, że jest on młodszy. Ale to znaczy że kaszana jest jeszcze większa niż zakładałem z rana. Owoż rzeczy mają się tak, że być może z racji jakiejś roli odegranej i wysłowionej w tym wywiadzie, którego w całości nie znam, pan Turnau pojawia się jako awater p. Duoada a właściwie jako ilustracja tytułu:  "Imieniem Boga jest dialog".  A zatem jest on nam stręczony jako prorok owego dialogicznego Boga. I więcej jeszcze jest stręczony podprogowo jako ilustracja jaki ten Bóg powinien być. Co rozwijam w dalszej części tekstu.)

Szukając jakiegoś ciekawego cytatu do dyskusji na blogu betacoola, pod jego kolejnym, najnowszym, znakomitym wpisem z cyklu metalektury dotyczącym tym razem zgonów wśród zsyłanych socjalistów wpisałem sobie w google hasło integryzm narodowy i oto co znalazłem. Mało było szoku który dostarczył mi betacool i kolejne porcje wspomnień Ludwika Krzywickiego (któremu prawdopodobnie dedykowano nazwę znanego klubu masońsko-dyskusyjnego Krzywe Koło), wspomnień załganych w sposób nieprawdopodobnie fascynujący, to jeszcze musiałem znaleźć to. Czyli co? Czyli powyższe zdjęcie z teki Jan Turnaua, portret algierskiego pisarza jako ilustrację do rzeczonego wywiadu, dostępne na portalu Gazety wyborczej (oczywiście teraz wieczorem 05 03 wiem już że to nie jest portret algierskiego wieszcza ale samego pana Turnaua, pororoka dialogu).

Jolanta Kurska rozmawia z wieszczem algierskim (na zdjęciu) zbuntowanym wobec swojego rodzimego islamu.

"Mnie się wydaje, że jednak poczucie sensu w głowie nie mąci, noża w zęby nie wkłada. Ja wierzę w Sens, który wszystkim rządzi, jest Boga imieniem, ale to Bóg, który muchy nie walnie."

Mówi w "Magazynie Świątecznym" "Wyborczej" (28-29 listopada) Jolancie Kurskiej pisarz algierski Kamel Daoud, muzułmanin przeciw swojej religii zbuntowany: "Mój bohater [powieści Sprawa Meursaulta] podobnie jak ja jest przeciw tym elementom, które narzucają jakiś sens po to, żeby sztucznie rozwiązać kwestię absurdu ludzkiej egzystencji. W książce to m.in. matka, religia, wojna, oficjalna historia. Dla Harouna punktem wyjścia jest uznanie, że życie jest absurdem, dla niego to kwestia godności, zresztą dla mnie także. To właśnie dlatego, że świat jest absurdalny i niezrozumiały, moje życie nabiera sensu. To pozwala mi budować sens. Odwrotna sytuacja jest fałszywa: ci, którzy wychodzą z założenia, że świat ma sens, w końcu popadają w absurd, popełniając straszne czyny w imię..."

Tu tekst się urywa bo nie chce mi się płacić gazowni miesięcznego abonamentu. Szkoda mi tych marnych 10 zet.

I b. ciekawy fragment komentarza z tej samej strony:

 ... Skoro o "boskim" dialogu mowa: W latach 90-ych pracując w Bośni dla UNHCR dostąpiłem wątpliwego zaszczytu rozmowy z jednym z muzułmańskich watażków. Wyjaśniał mi teologiczne podstawy islamskiego kultu śmierci (dżihad). Robił to z wielkim przekonaniem i radością najwyraźniej tylko dlatego, że udało mu sie przeżyć horror Srebrenicy zgotowany Bośniackim Muzułmanom przez oprawców (a dokładniej mówiąc ich byłych sąsiadów) spod znaku krzyża (w tym wypadku prawosławnego). Oczywiście częstował mnie on dobra kawą i demagogią o wiecznym zbawieniu dla tych, ktorzy poświecą swoje życie za wiarę. Nie omieszkał nawet wspomnieć o 72 dziewicach jako zadośćuczynieniu dla bohaterskich “szehidów”. Zaintrygowany tą“niebiańską ofertą” z młodzieńczą, beztroską naiwnością zapytałem czy "Koran" przewiduje jakieś wynagrodzenie dla kobiet, które zginą w imię Proroka. Facet powiedzial krótko: “ Ne zajebavaj” i natychmiast mnie wyprosił. Dopiero po latach na jednym z blogów jakiś “przyjazny” muzułmanin wyjaśnił mi, że nagrodą dla kobiety jest połączenie w “Dżennecie” (raju) z mężem. Na pytanie jak wygląda sprawa z kobietami niezamężnymi nigdy nie doczekałem się odpowiedzi... Moze Pan bedzie mial wiecej szczescia w DIALOGU z przedstawicielami (oczywiscie nie z przedstawicielkami) tak rozpaczliwie promowanej ostatnio w GW cywilizacji muzulmanskiej..."

Ciekawy komentarz, nieprawdaż? Niestety nie mam za bardzo czasu rozważyć go tutaj, bo gonią mnie sprawy.

Zapytam się tylko: I co państwo na to? Bo ja na to, że mam poprostu psychodeliczne skojarzenia z Krzywickim, pierwszą polską partią socjalistyczną Proletariat, z Narodną Wolą, z Dziankowskim, z tym biednym Puchewiczem zgładzonym za nawiność, za jego wyskoczenie przed orkiestrę z tą socjalistyczną acz umiarkowaną, ugodową 19-wieczną Solidarnością. Zwoje mózgowe mi się jeszcze bardziej kiełbaszą i razem stają dęba. I widzę, najwyraźniej widzę to samo lub podobne źródło finansowania szachownicy muzułmańsko-antyislamskiej, na której postawili tego biedaka Kamela, podobne do źródła finansowania organizacji inspirowanych w Polsce drugiej połowy 19 w. przez tow. Mendelsona. Wydaje się, że przedsionek zsyłki został przerzucony do Algierii. Zaś zsyła się nie na Sybir ale do Abugraib, czy jak to się tam wymawia. To znaczy do niedawna, bo gdzie teraz to nie wiemy za bardzo. Może Sybir znowu w modzie?

Nadto widzę, najwyraźniej widzę, jeden ciekawy cel propagandowy osiągnięty w owym heretyckim zestawieniu zdjęcia biednego niedożywionego starca z tytułem "Imeniem Boga jest dialog", wbrew ciekawym, przynajmniej niektórym fragmentom wypowiedzi rzeczonego pana Kamela. Zestawianie to ma sugerować, że: Dialog to anemia i osteoporoza. Nadto, i tu przepraszam za to sforumułowanie, przed którym wzdraga się moja ręka, mózg i ściska się żołądek: Bóg zatem to ... starość i nędza, ... beckettowska nędza. Niestety polska ćwierć-inteligencja i nie tylko polska żyje w cieniu beckettowskiej agitki, choć wysokiej klasy to jednak agitki, p.t."Czekając na godota". A jest ów manichejski utwór, pomimo jego wysokiej sprawności intelektulnej i propagandowej, faktycznym zaciemnieniem, eklipsą rozumu, rozumu który według znaczeń biblijnych jest również sercem, a zatem jest owa beckettowska, dualistyczna propaganda zaćmą duszy.  

Bo przecież cały łańcuch świadectw i nauczania ludzi prawidziewie wierzących, żyjących w jedności z Kościołem, jak i same dzieła Boże w historii ludzkości, jak i świadectwo Pisma Świętego, mówią nam najwyraźniej, że Bóg jest zaprzeczeniem wszelakiej nędzy. Staropolskie a może i starosłowiańskie słowo bogaty pochodzi od słowa Bóg. Bóg jest wiecznie młody i piękny ... jak młody Bóg. Piękny, wiecznie młody i mądry, nieskończenie mądry ... i silny jak zaprawiony w licznych bojach wojownik-król. I bogaty w bezmiar (apeiron - bezkres) miłosierdzia, łask i wszelkich dóbr.

"Otwórzcie się odwieczne podwoje, aby mógł wkroczyć Król Chwały! Któż jest tym Królem Chwały? Pan dzielny i potężny w boju ..." (Ps 24) 

Dlatego sensem i celem istnienia tego świata i człowieka jest właśnie On. Świat, tzw. świat, czyli wspólnota umysłów połączonych podobnymi ideami i symbolami, ów "świat" bez Boga może być okrutny. Kiedy odcina się od Niego staje się piekłem, dlatego wydaje się absurdalny. Bóg zaś jest królem-wojownikiem staczającym nade wszystko boje duchowe, i to właśnie z absurdem, z ciemnością, ze złem i z pół-mrokiem pół-prawd. Nadto to, co dobre w świecie-kosmosie (w stworzeniu) jest dziełem Jego wszechmocnej mądrości miłosiernej.

Zaś tożsamość człowieczej osoby, iskra boża w ludzkiej duszy i ciele, osoba jako podmiot-nosiciel owej duszy i ciała, to przecież cud nad cuda! A jeszcze większą fantastyczną wspaniałością jest boska tożsamość Zbawiciela, Bóg jako podmiot-nosiciel Swojej najświętszej, jak najbardziej ludzkiej Duszy i Swojego Ciała i Krwi!

---

tagi: propaganda  gazeta wyborcza  samuel beckett  jolanta kursak  kamel daoud 

	Magazynier
	5 marca 2018 10:00

20     2191    6 zaloguj sie by polubić