... czyli dla p. Agnieszki Słodkowskiej z podziękowaniem za wspaniałe rękodzieło józefowe dłonią tyleż delikatną co niezemdloną sprawione:

Zacznę od życzeń urodzinowych (z racji 2021. Urodzin Zbawiciela), serdecznych a modlitwą wspartych. Ja się modlić nie umiem, paplam tylko sobie coś pod czaszką, ale korzystam z pomocy kilku(dziesięciu) świętych, błogosławionych i sług Bożych. Oni też modlić się nie umieli, z wyjątkiem rzecz jasna Matki Bożej i św. Józefa, ale dane im było przyzwolić Bożemu Duchowi modlić się w nich, czasem przynajmniej, dlatego dziś żyją wiecznym obcowaniem z Najwyższym Trójjedynym. Jest szansa zatem, że te modlitwy moje i mojej małżonki za was dotrą tam, gdzie trzeba. A prócz życzeń duchowych, terapeutycznych i bytowych, życzę, nawiązując do niżej podanego wstępniaka z annału Kustodii Ziemi Świętej, byśmy znaleźli skuteczne dziury w tym nowym systemie kolczastym, albo je sobie kombinerkami św. Józefa powycinali w kształcie gwiazdek i motywów zoomorficznych o średnicy wielodzietnej rodziny, i może średniej wielkości furgonetki ze świeżą a tanią dostawą polskiego papieru drukarskiego wysokiej jakości. 

Ostrożne przewidywania wskazują że jest szansa na publikację mojej nowej książki po nowym roku. Oczekiwanie na prześwit w mocach produkcyjnych wydawcy nieco rozszerzyło jej treść, tak iż ostatecznie jej tytuł to "Merkantylizm, ezoteryka i reformacja w XVI w.".

Jednocześnie modlących się czytelników proszę o kilka zdrowasiek w moich intencjach. Pracodawca uparł się albowiem, że nie nadaję się do dalszej współpracy i mimo udokumentowania pełnej punktacji w mojej drugiej poprawionej ankiecie, podtrzymał decyzję na temat endlosung mojej sprawy. Czyżby przestraszył się promocji raportu Johna Peytona w moim tłumaczeniu, promocji nie tylko ze strony Gabriela ale i lokalnej prasy? Czy to się zakończy zmianą miejsca pracy, zobaczymy. Nie jestem bezbronny. Modlitwa życzliwych niezbędna. 

Dodam jeszcze, że czasem ciągnę za habit pewnego wybitnego pielgrzyma zbrojnego, nieoficjalnego sługę Bożego, pewnie długo jeszcze nieoficjalnego, Jakuba de Molay. Zaryzykuję jednak tezę, że tortury jakim był poddany z woli Nogareta (zakwestionowane przez znanego nam fancuskiego historyka Demurgera, dlatego potwierdzone), były jego chrztem krwi i heroicznej wiary. Czy mam rację czy nie, to nie moje zmartwienie. Czyje? Francuskich cystersów, bo tacy istnieją i mają się nawet dobrze: https://www.cister.net Templariusze w końcu byli podopiecznymi cystersów. To poddanie w wątpliwość świadectwa wiary mistrza Jakuba przez prof. Demurgera (nazwisko prawie jak pseudonim jakiegoś 16-wicznego humanisty) jako żywo przypomina nam podważanie świadectwa wiary i życia św. Stanisława Biskupa, na szczęście nieskuteczna, bo zgłaszane długo po ko anonizacji św. Stanisława. A także równie nieskuteczne podważanie heroizmu O. Piotra Skargi SJ, który miał być jakoby pochowany w stanie letargu. Niestety w przypadku Jakuba de Molay ma ono pewną skuteczność 

Wieści z Kustodii Ziemi świętej to artykuł przewodni annału "Ziemia Święta", niegdyś kwartalnika: 

http://www.terrasancta.pl/panel/upload/wydawnictwa/123.jpg

Z tego annału podaję wstępniak, który tłumaczy źródło życzeń znalezienia/wycięcia tej "dziury" w tych "zasiekach". Krótki a treściwy tekst o św. Józefie nie mój, ale O. Jakuba Waszkowiaka OFM z annału Kustodii Ziemi Świętej ("Ziemia Święta"), dostępny na innej stronie. Niech franciszkańska redakcja wybaczy mi skopiowanie i niech przyjmie to jako reklamę ich pisma. 

Artykuł przewodni "Ziemi Świętej" autorstwa O. Nikodema Mariana Gdyka OFM Komisarza Ziemi Świętej w Polsce

Pielgrzymki

Pielgrzymka do Ziemi Świętej jest jedyną w swoim rodzaju. To ziemia umiłowana i wybrana przez Boga. Ziemia, gdzie zrodziła się Ewangelia, w której tkwią korzenie naszej wiary. Nawiedzenie sanktuariów związanych z ziemskim życiem Jezusa, Maryi i Apostołów, to powrót do kolebki wiary chrześcijańskiej i rodzącego się Kościoła. To mozaika ludzi wyznających religię mojżeszową, muzułmańską i chrześcijańską. Jest wyrazem solidarności z franciszkanami - opiekunami Miejsc Świętych oraz z lokalnym Kościołem w Jerozolimie.

Aktualne informacje o pielgrzymkach

Od kilkunastu miesięcy borykamy się wszyscy ze skutkami pandemii. Koronawirus SARS-Cov-2 nie oszczędził nikogo. Miał i ma wpływ na wiele instytucji związanych z szeroko pojętą turystyką, hotelarstwem, podróżami czy gastronomią. Pandemia nie oszczędziła nikogo, spowodowała wielkie zawirowania w istnieniu wielu firm, doprowadziła do zawieszenia a nawet likwidacji działalności licznych podmiotów w tych branżach.

Działalność pielgrzymkowa jako specyficzna gałąź turystyki również boleśnie została doświadczona zaistniałą sytuacją. Wiele hoteli, restauracji, agencji autokarowych i tych wszystkich, którzy na co dzień pracowali na rzecz pielgrzymów przestała funkcjonować.

Dzięki przeprowadzaniu akcji szczepień w wielu krajach, możliwe staje się stopniowe przywracanie wyjazdów. Wielu z Was zadaje nam pytanie, kiedy będzie możliwa pielgrzymka do Ziemi Świętej? Oczywiście na to pytanie nie jesteśmy dziś odpowiedzieć w 100%. Otworzyły się granice, są pewne wytyczne i obowiązujące obostrzenia. Dlatego tą naszą krótką informacją pragniemy zachęcić i zaprosić do udziału w pielgrzymkach, chcemy tym samym zapoznać się z zainteresowaniem ze strony Państwa. Choć cały system obsługi pielgrzyma musi być budowany od nowa, już dziś możemy zaproponować takie kierunki pielgrzymkowe do Ziemi Świętej jak Izrael, Jordania, Liban oraz śladami Św. Pawła do Grecji. Pilotażowe grupy mogłyby wyruszyć już jesienią tego roku. Aby rozpoznać skalę przedsięwzięcia, zachęcamy wszystkie osoby zainteresowane wyjazdami o kontakt z naszym biurem telefonicznie lub mailowo. Prosimy o przekazanie tej informacji również Waszym najbliższym w rodzinie, pracy czy przyjaciołom, którzy myślą o pielgrzymce. Wszystkie szczegóły będziemy przekazywać już bezpośrednio osobom zainteresowanym.

Na wszystkie Wasze pytania, może nie w najbliższych dniach ale tygodniach będziemy w stanie odpowiedzieć. Trzeba nam pamiętać, że możliwości turystyczne i związane z nim wymogi oraz obostrzenia są zmienne i dostosowywane do panującej w danym czasie sytuacji epidemicznej.

Licząc, że niedługo spotkamy się na pielgrzymim szlaku pozostajemy do Waszej dyspozycji.

Artykuł O. dr Jakuba Waszkowiaka OFM

Czy św. Józef był cieślą? https://ojciecjakub.pl/biblia/sw-jozef-byl-ciesla/

W Piśmie Świętym nie znajdujemy wiele informacji na temat św. Józefa i jego zawodu. Dlatego chcąc nieco lepiej poznać jego postać i zawód, którym się pałał przyjrzymy się również tekstom apokryficznym oraz zapiskom, które zostawili nam chrześcijanie z pierwszych wieków. W Nowym Testamencie, najwięcej o nim pisze ewangelista Mateusz. Nadaje mu bardzo znaczący tytuł – δίκαιος „sprawiedliwy” (Mt 1,19). Należy tutaj podkreślić, że w mentalności semickiej słowo sprawiedliwy nie miało tego samego znaczenia, co np. w językach europejskich. Sprawiedliwość powszechnie rozumiana w świecie można zdefiniować jako stałe pragnienie oddania drugiemu człowiekowi tego, co mu się słusznie należy. Natomiast dla Żydów słowo sprawiedliwy (hebrajskie צדיק cadik) znaczyło tyle, co dla nas dzisiaj znaczy słowo święty. W Starym Testamencie cadik był np. Noe (Rdz 6,9). Sprawiedliwym dla Żyda był bowiem ten, kto czynił to, co jest sprawiedliwe w oczach Bożych. Innymi słowy, oznacza człowieka, który przestrzega wiernie przykazania Boże. A zatem w oczach ewangelisty Mateusza – Józef, był człowiekiem świętym. Z tradycji chrześcijańskiej dodatkowo dowiadujemy się, że kiedy Józef poślubił Maryję, był już w podeszłym wieku. Tak go przedstawia co najmniej kilka apokryfów pochodzących z pierwszych wieków. Na pierwszym miejscu należałoby tutaj wymienić Protoewangelię Jakuba (II w.), a także Pseudoewangelię Mateusza oraz Historię Józefa cieśli (wersja arabsko-łacińska, datacja wątpliwa: IV-VII w.). Oprócz tego, że nie był młody, dowiadujemy się, że miał także dzieci z poprzedniego małżeństwa. O jego rychłej śmierci możemy wydedukować z ewangelii Marka, kiedy to mieszkańcy Nazaretu mówiąc o Jezusie, stwierdzają: Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry? (Mk 6, 3). Brak jakiejkolwiek wzmianki o ojcu Jezusa – Józefie, stoi w sprzeczności z żydowską tradycją, która miała charakter patriarchalny. Józef powinien był być przytoczony na pierwszym miejscu. Brak wzmianki o nim można wyjaśnić tylko tym, że w tamtym czasie już po prostu nie żył.

Kim z zawodu był św. Józef?

To pytanie dla wielu może wydawać się banalne, ponieważ w polskich tłumaczeniach Nowego Testamentu jest napisane, że Józef był cieślą. Jest to wyrażone w momencie, kiedy mieszkańcy rodzinnego Nazaretu powątpiewali o mesjańskiej tożsamości Jezusa: Czy nie jest to syn cieśli? (Mt 13,55). To stwierdzenie, że również Jezus był cieślą zostanie wypowiedziane jeszcze raz w Ewangelii Marka: Czyż nie jest to cieśla, syn Maryi … (Mk 6,3). Łukasz w analogicznym miejscu (Łk 4,22) unika określenia zawodu Jezusa. Przytoczone fragmenty z Mateusza i Marka świadczą też o tym, że Jezus zgodnie z tradycją żydowską został przyuczony do zawodu przez Józefa. Jak to opisuje Józef Flawiusz, każdy chłopiec po ukończeniu 12 roku życia wchodził w okres dojrzałości. Od XIV wieku obrzędem wprowadzającym chłopca w życie dorosłe będzie święto Bar Mitzwa, obchodzone, gdy chłopiec kończył 13 lat. A zatem, w czasach Jezusa, od momentu, kiedy młodzieniec kończył 12 rok życia, ojciec podejmował się obowiązku przyuczenia go do zawodu, bo jak uczy tradycja: ojciec, który nie uczy swojego syna zawodu, uczy go kradzieży (Talmud Babiloński, Kidduszim 29a). Najczęściej był to zawód, który wykonywał również sam ojciec.

Należy tutaj podkreślić, że biblijne określenie tekton (τέκτων), które najczęściej jest tłumaczone na język polski jako cieśla (Mt 13,55; Mk 6,3; LXX: 2Sam 5,11; 2Krl 22,6; 1Krn 14,1; Mdr 13,11 itd.), nie jest jednoznaczne. Podobnie jak łacińskie faber nie oznacza jedynie pracy w drewnie i stawiania drewnianych konstrukcji, lecz może wskazywać także na rzemieślnika w ogóle, a szczególnie rzemieślnika budowlanego. Owszem może oznaczać także mistrza budowlanego posługującego się innymi materiałami, np. kamieniem czy żelazem. Mając na uwadze warunki palestyńskie egzegeci są bardziej skłonni do stwierdzenia, że Józef miał do czynienia więcej z kamieniem niż z drzewem. Nie powinno nam umknąć, że w przypowieściach Jezusa niejednokrotnie pojawia się zawód budowniczego (Mt 7,24-25; 21,33; Łk 14, 28-30). Nie przytoczył jednak żadnego przykładu z pracy cieśli-stolarza. Jedyną przypowieścią, która by w jakimś stopniu nawiązywała do pracy w drzewie jest perykopa o drzazdze w oku (Mt 7,3). Jak się wydaje, przypisanie Józefowi zawodu cieśli jest bliższe tradycji chrześcijańskiej, aniżeli tekstowi biblijnemu. Owszem, mamy przynajmniej kilka takich tekstów, które jednoznacznie określają Józefa jako cieślę. Pewien rzymski chrześcijanin (II/III w) wspominając o Józefie napisał: Za panowania Augusta i Tyberiusza — a więc w czasie ściśle określonym — żył pewien człowiek; jest to fakt niezaprzeczalny. Znali Go wszyscy: był pracownikiem fizycznym, cieślą, za uchem nosił wiór — symbol swego zawodu. Pracował przy warsztacie, posługiwał się heblem i młotem. Chadzał jeszcze dziś istniejącymi drogami… (Minucius Felix, Octavius 29). Apokryficzna Ewangelia Filipa odkryta w 1945 r. w Nag Hammadi wspomina nawet o drzewie z którego Józef zrobi krzyż: Józef, cieśla, zasadził ogród, gdyż potrzebował drzewa dla swego rzemiosła. On to jest tym, który wyciosał krzyż z drzew, które zasadził. Jego potomek zawisł na tym, co on zasadził. Jego potomkiem był Jezus, zaś sadzonką krzyż (Evangelium Philippi 91). Św. Justyn podaje w swoim Dialogu, że wyrabiał sochy i jarzma (rozdz. 88). Pseudoewangelia Tomasza (II w.) w XIII rozdziale określa jego zawód tak jak ewangelie – tekton, z dodatkiem, podobnie jak w zapiskach św. Justyna, że wyrabiał sochy i jarzma.

Przyglądając się jednak uważnie innym pismom z początku chrześcijaństwa zauważamy, że Józefowi są przypisywane różne profesje. I tak z pism Piotra Chryzologa (48 mowa) wynika raczej, że pracował w metalu. W Dziejach Tomasza (III w.) autor zaznacza, że znał się nie tylko na drewnianych pługach, jarzmach, statkach…, lecz także na obrabianiu kamieni, budowaniu świątyń i pałaców królewskich.

Podsumowując należy podkreślić, że nie jesteśmy dzisiaj w stanie dokładnie określić profesji św. Józefa. Na podstawie zebranych informacji pewne jest tylko to, że był on rzemieślnikiem, który mógł pracować zarówno w drewnie, jak i w metalu czy kamieniu.

 

---

tagi: życzenia  boże narodzenie  św. józef  ziemia święta  obrazy a. słodkowskiej 

	Magazynier
	23 grudnia 2021 14:09

32     1425    14 zaloguj sie by polubić