Tylko pośrednio. I to bardzo pośrednio. Anty-demokratyczna strategia Trumpa jest zagrożeniem przede wszystkim dla "demokratycznych" biurokratów i aktywistów w Stanach. Ale również dla europejskich organizacji politycznych zależnych od organizacji finansowych. Część „polskiej” kasty dyrektorskiej chce schronić się za interesami europejskich organizacji. Zakładam jednak, że są pośród tej kasty również tacy którzy rozumieją, że Polska jest przygotowywana na pole walki zabezpieczające Europę przed najazdem Moskowii. Jedni zbierają na kawalerki w Amsterdamie, inni na domek w Alpach włoskich. Ufam że są i tacy, którzy dostrzegają, że posłuszeństwo wobec Berlina to prosta ścieżka w przepaść. Tylko strategia Trumpa daje szansę na przyszłość, czyli połączenie skutecznej władzy centralnej z arystokracją (jedyna faktyczna arystokracja to arystokracja pieniądza) i z demokracją czyli pospolitym ruszeniem politycznym. Więcej o polskich odniesieniach w tej strategii za moment.

Najpierw rozprawa z amerykańskim stylem życia. Więc dlaczego Trump godzi w amerykański styl życia? Bo taka jest wola tych, którzy dziś stanowią organizację amerykańską. Amerykański styl czyli: swoboda obyczajowa, tzw. „wolna miłość”, niski poziom wykształcenia, zaniedbanie wychowania swoich dzieci, reklama i pływanie w tym, co da się przeżuć i wypluć, często przykrywane „powrotem do natury”, ogólnie tzw. „liberal style of life”, liberalny styl życia, nigdy nie był wyznacznikiem politycznej gwardii amerykańskiej. Większość politycznych gwardzistów za wielką wodą wybierała dyscyplinę, wykształcenie i ascezę, powiedzmy trochę wojskową a trochę protestancką. Dotyczy to również tzw. demokratów, przynajmniej ich części, np. klan Kennedych. Dlaczego zatem gwardziści tolerowali liberalny styl życia, który w latach 60. zeszłego stulecia zyskał miano „American style of life”? Dlatego że, powiedzą nam niektórzy z nich, taka jest ludzka natura – leniwa. Zaś amerykańscy gwardziści, inaczej niż Kościół będący znakiem sprzeciwu wobec grzechu, szczycą się umiejętnością „wypasania” ludzkich tłumów, sterowania nimi na pozór w zgodzie z ciążeniem ludzkich wad, a w sumie w interesie własnym. Tania siła robocza zawsze jest potrzebna. Federacja amerykańska podobnie jak brytyjska jest strukturą przypominającą piramidę. Różni się od brytyjskiej, a przynajmniej różniła się, tym, że do tej pory dawała więcej zabezpieczeń ekonomicznych ludziom o niskiej dyscyplinie życiowej. Ale jak widać to się teraz zmienia. Czy są to trwałe zmiany, to się okaże.

Amerykańscy gwardziści szczycą się zatem zarządzaniem dużym marginesem swobody i kryzysem. Ale gdy kryzys zawitał na dobre, postawili mu tamę w postaci Donalda „bicza Bożego”. To nie jest pierwszy przypadek zdecydowanej reakcji. Poprzedziła go antysowiecka komisja senatora Josepha MacCarthy'ego i proces Rosenbergów w latach 50. zeszłego stulecia. Teraz Donald Trump musi być wykorzystany dla dobra amerykańskiej organizacji politycznej. Pospolitacy również na tym skorzystają, ostatecznie. Ale będą musieli dopasować się do ekonomicznej dyscypliny. Fanatycy „liberalizmu”, „miłości natury”, „humanizmu”, „black lives matter”, praw Indian i LGBT, umocowani, nieumocowani i żyjący na zasiłku, będą musieli dopasować się albo zadowolić się emigracją wewnętrzną. Ale jakąś ofertę otrzymają. Chyba, że zdecydują się na drogę Rosenbergów.

Jaką drogę wybierze „polska” inteligencja socjalistyczna? Na razie ci którzy odziedziczyli wpływy kremla, powiedzmy obecnie w potencji, wybrali drogę kapo. Pospolitacy, apirujący do polskiej klasy średniej, i biedacy są przeznaczeni na tanią siłę roboczą dla skośnookiego sułtana i jego niemieckich akolitów. Oby nie na mięso armatnie. Dyscyplina układu scalonego na razie jest decydująca. Kasta otrzymała również ofertę sułtańską. Również? Przede wszystkim.

Oferta Trumpa skierowana jest do Amerykanów. Tymczasem w najbliższej geopolityce nawet Karol III skłania się do islamu. O Niemcach szkoda mówić nawet. Ciekawe jak odniesie się do tego gwardia ukraińska? A Moskowia? Szczerzy zęby jak pies zagnany w kąt, czujący zagrożenie. Partia dyrektorska sprawująca władzę w Polsce gminnej i powiatowej, mająca wpływ na liczenie głosów, zainspirowała polskiego premiera, jeszcze polskiego i jakoby polskiego, do negocjacji z sułtanem. Pierwsza inspiracja przyszła rzecz jasna z Londynu. Przypuszczam, obym się mylił, że organizacja amerykańska nie złoży żadnej oferty kaście dyrektorskiej. Jedynie zmiany w układzie globalnym, np. wymiana partii rządzącej w Niemczech na AfD mogłaby odmienić preferencje naszego narodu politycznego. Kasta dyrektorska w potencji jest bowiem narodem politycznym. Raczej nie pospolitacy, rozbrojeni, wywłaszczeni i pozbawieni konkretnych budżetów. Kasta dyrektorska jest narodem politycznym w potencji, albowiem afiliacja niemiecka, brytyjska i sułtańska jest radykalną apostazją. I w sensie religijnym, i w sensie politycznej i biznesowej lojalności. Dyrektorzy nie chcą z nami robić interesów. Nie wierzą że potrafilibyśmy wypracować jakiś budżet. Nie wierzą że sami wypracowaliby jaikiś. Czy kasta dyrektorska wogóle potrafi sama tworzyć wartość dodaną, swoje własne produkty i własny budżet? Mam wrażenie, że nie wielu jest tam zdolnych do faktycznej produkcji i dystrybucji. Dlatego to towarzystwo tak bardzo jest zainteresowane doborem urzędników poprzez wybory parlamentarne. Mam również wrażenie, obym się nie mylił, że z tego też powodu zostanie podtrzymana jednak jakaś równowaga w polskiej wojnie domowej, tak by pisowska emigracja polityczna nie szkodziła egzekutywie kontaktom z Białym Domem. Użyłem tego wulgarnego rzeczownika z premedytacją - egzekutywa. Obecna władza w pełni zasłużyła na to miano. Jednak całkowite stłamszenie opozycji w Polsce, zmuszenie jej do ucieczki, oznaczałoby wstęp do konfliktu politycznego, oby nie militarnego, między Niemcami a Rosją.

Co pozostaje ledwo istniejącej klasie średniej wyznania chrześcijańskiego? Spojrzeć na tę wojnę jako na konflikt sprzecznych interesów zrodzony wprost z grzechów konkretnych ludzi, z lenistwa, ze strachu o siebie, inspirowanych interwencjami anielskimi. Oczywiście nie chodzi o aniołów posłusznych Stwórcy. Pozostaje nam zbroja wiary, tarcza ufności i miecz nauczania Króla dziejów. Kiedy nie mamy żadnego wpływu na wydarzenia publiczne, a ja w takiej sytuacji jestem, wpływa na nią Stwórca. Nam pozostaje udział w Jego Krzyżu. To nie jest bynajmniej bierność. To jest konkretny czyn, wkład w przemianę świata. Przyjęcie ciężarów które możni zrzucają na barki bezsilnych i ofiarowanie ich Stwórcy to wielki, heroiczny czyn.

Ale wciąż mamy jeszcze coś do zrobienia. Choćby głosowanie w wyborach prezydenckich. Im więcej głosów uzyska Nawrocki, tym lepiej. Liczę na jego wygraną. Ale nie łudzę się, że poroniona konstytucja'1997 da mu wielkie pole do działania.

 

---

tagi: trump  sułtan  polska inteligencja dyrektorska 

	Magazynier
	13 marca 2025 16:37

24     1407    8 zaloguj sie by polubić