https://pbs.twimg.com/media/FJoUpx1XMAUpVH8?format=jpg&name=small

Wybrałem artykuł z BBC Ukraina jako najciekawszy. Doniesienia brytyjskie i polskie dotyczącego tego sojuszu są jakieś mdłe i zdawkowe. Może to i dobrze. Dyplomacja polska wraz z MM w tym momencie nie powinna być nadgorliwa. I tak MM już wystarczająco się zanagażował w tę sprawę. Niech naśladuje angielski splin i angielską troskę o własny interes. Ukraińcy są nam wszak winni repracje za wszystkie akcje przeciw Polakom przed II wojną światową i w czasie wojny. Ostatnio za blokadę transportu. 

Zwróćmy uwagę na powyższą mapę. Zwłaszcza na owe wektory-strzałki. Sugerują one osobne łącza Londynu z Warszawą i Kijowem. Łącze Warszawy z Kijowem istnieje tylko w ramach głównej osi. Centrum sojuszu jest nie w centrum tylko na jego krańcu północno-zachodnim. No i dobrze. Byle nie w Warszawie. Nadto widzimy tu południowy szlak morski nazwany "Królewskim szlakiem do Indo-Pacyfiku". Znamienny jest również brak łącza między Morzem Czarnym a szlakiem do Indo-Pacyfiku. A przecież on istnieje i funkcjonuje. Międzymorze zatem swoje główne ujście ma na morskim wybrzeżu Ukrainy. Romans Trumpa z Chorwacją był odwróceniem uwagi, przede wszystkim uwagi nadajników propagandy. Wybrzeże adriatyckie może być, ale ważniejsze jest czarnomorskie. Na tej mapie szlak z Morza Czarnego do Kanału Sueskiego nie jest zaznaczony, zapewne po to by nie drażnić Telawiwu. Ale połączenie Międzymorza z Morzem Śródziemnym i Kanałem Sueskim aż bije po oczach. Tak jak niebezpieczna bliskość izraelsko-arabskiego ropociągu z Zatoki Perskiej do Askalonu i izraelskiego gazociągu z Cypru do Grecji i dalej w głąb Morza Śródziemnego. Bezpośrednie rozmowy Johnsona z Lapidem musiały dotyczyć również tej bliskości, dokładniej ustalenia jakiegoś kompromisu co do angielskich i izraelskich linii dystrybucyjnych.

W świetle projektu tej osi afera maseczkowa z dawnych czasów, wytoczona przeciw Johnsonowi (impreza z konsumpcją alkonholu bez maseczek bodajże latem zeszłego roku) wygląda jak skuteczne zdyscyplinowanie angielskiego premiera przez własną partię a przede wszystkim przez własnego kredytodawcę. Skuteczne, bo widać, jak wziął się do roboty. Aż miło popatrzeć.     

Teraz komentarz ze strony https://www.reddit.com › worldnews › comments › bbc :

"The UK will probably offer cheap loans to Poland and Ukraine, or aid to spend on British military equipment. - UK prawdopodobnie zaoferuje tanie pożyczki Polsce i Ukrainie lub pomoc na zakup brytyjskiego sprzętu militarnego."

Tanie kredyty? Ok. Dla mnie bomba. MM winien teraz trochę pokaprysić. Tanie kredyty, owszem. Ale przede wszystkim na port elbląski, CPK i Via Carpatia. Sprzęt militarny może poczekać. Nasze resorty niech najpierw zarobią, to wtedy zainwestujemy we własny sprzęt, no może w brytyjski ... na dokładkę. Grippen owszem, owszem, niczego sobie. Ale pozostały sprzęt ... Może by go podrasować? Oprócz tego zacytuję komentarz Stanisława pod moim poprzednim tekstem : "Musi być pretekst do rozbioru Ukrainy. Kredytodawcy  muszą swoje odebrać. Pozostaje odbiór 'w naturze' bo Ukraina to bankrut, pożyczali wiedząc świetnie o tym, że nie będą mogli oddać. Czyli zaplanowano rozbiór Ukrainy (bałkanizację) i wszyscy będą zadowoleni, bo zniknie problem kolejnego 'chorego człowieka Europy'. Negocjacje trwają, bo nie ma zgody, kto ile ma sobie zabrać." 

Wojny zatem nie będzie, nie licząc tej hybrydowej, bo sytuacja przedstawia się jak w tym starożytnym sloganie: "ręce precz", w tym wypadku precz od substancji zysko-twórczej na czarnomorskim wybrzeżu. Hybrydowa natomiast jest wystraczająco paskudna i kosztowna. Więcej nie trzeba. Powiecie państwo, że bredzę, bo Białorusy już strzelają do naszych z długiej broni. Ok. Jak długiej? Ilu zastrzelili? Strzelają wszak ślapakami, "w powietrze". Jak dla mnie ten ostrzał, to oznaka rozpaczy, Irańczycy albowiem, skoszarowani na granicy białoruskiej, odmówili współpracy, czegoś mamaroczą o stawkach, Syryjczycy mówią, że dla nich za zimno, Afgańczycy czegoś tam nawarzyli w kociołku, popili i nie idzie ich obudzić. 

Odnośnie rozbioru Ukrainy, zaryzykuję tezę, że jeśli już, to będzie to całkiem nowoczesny, innowacyjny rozbiór, granice albowiem pozostaną. Jego miarą będą procenty udziałów w obrocie towarami. Ukraina stanie się a w zasadzie już jest dojną krową globalsów. Stanisław ostrzega przed aneksją jakiejś części polskiego terytorium na dokładkę do tego rozbioru. Ale po namyślę, twierdzę, że to mało prawdopodobne. W grę czysto teoretycznie wchodziłyby albowiem najwyżej regiony wschodnie. Te zaś są za blisko Via Carpatia. Wszak to Londyn ma być głównym beneficjentem Intermare. Względnie Telawiw. Tak czy inaczej te chłopaki nie lubią dzielić się z nikim. 

Byłbym zapomniał. Borys Johnson dzisiaj rozmawiał z Putinem. Niestety nie potrafię znaleźć żadnego streszczenia tej rozmowy. I co wy na to? Podobno rozmawiał telefonicznie. (Potem się okazało że nie rozmawiał. Podobno afera improzowo-maseczkowa mu przeszkodziła. Czegoś mi w to trudno uwierzyć. Raczej zabrakło trumfów w tej grze.) Jeśli telefonicznie, to całkiem jak Józef Biden. Nic dziwnego. Wspólnota Brytyjska rozszerza się. Jej nowi członkowie to Polska i Ukraina. Jest wszak organizacją globalną, a nawet coraz bardziej globalną. Tekst podany poniżej mówi o brytyjskich bazach wojennych na wybrzeżu Czarnego Morza i wspólnej z Ukrainą budowie okrętów. 

W końcu tekst właściwy:

Trójstronny sojusz brytyjsko-ukraińsko-polski. Jak to będzie i co to przyniesie
Vitaliy Chervonenko, Oksana Torop
BBC News Ukraina 30 stycznia 2022 r.
W przyszłym roku na politycznej mapie świata pojawi się nowy sojusz polityczny i pozapolityczny z udziałem Wielkiej Brytanii, Ukrainy i Polski. Jak podaje BBC News Ukraine, strony finalizują szczegóły porozumienia.

Początkowo planowano, że porozumienie zostanie ogłoszone 31 grudnia podczas wizyty brytyjskiej minister spraw zagranicznych Liz Truss na Ukrainie. Ale sytuacja się zmienia i możliwy jest inny format ogłoszenia.

BBC News Ukraine podaje, że szef brytyjskiego rządu Boris Johnson i premier Mateusz Morawiecki mogą odwiedzić Kijów w przyszłym tygodniu. Warszawa już oficjalnie zapowiedziała tę wizytę.

Nie jest wykluczone, że może to mieć związek z zapowiedzią utworzenia tego sojuszu.

"Ten wariant jest poważnie rozważany, ale rozmowy trwają, doprecyzowujemy szczegóły" - powiedziało źródło w kancelarii prezydenta.

Głównymi zadaniami regionalnego sojuszu będzie zarówno przeciwstawianie się rosyjskiemu zagrożeniu, jak i współpraca na rzecz przyszłego bezpieczeństwa Europy.

Nowa oś Londyn-Warszawa-Kijów powstaje w warunkach znacznego zaostrzenia sytuacji bezpieczeństwa na ukraińskich terenach przygranicznych i aktywnych dostaw amunicji na Ukrainę przez Wielką Brytanię.

Dowiedzieliśmy się, jak będzie funkcjonował przyszły sojusz i zapytaliśmy ekspertów, czego mogą się po nim spodziewać jego uczestnicy.

Liz Truss jako pierwsza publicznie wypowiedziała się na temat nowego sojuszu 21 stycznia w Australii.

Truss ogłosiła listę członków, a brytyjscy analitycy natychmiast namalowali bardzo odkrywczą mapę polityczną przyszłego sojuszu, bardzo podobną do "airhostu" brytyjskich dostaw broni w ostatnich kilku tygodniach.

Vadym Prystayko, ambasador Ukrainy w Wielkiej Brytanii, już skomentował przyszły sojusz z BBC News Ukraine.

W odpowiedzi na bezpośrednie pytanie o prace przyszłego sojuszu, Prystajko powiedział, że poczeka do 31 stycznia, ale zaznaczył, że "nie jest to dokładnie NATO dla trzech".

"Ale rzeczywiście, jest to prośba o znalezienie przyjaciół, partnerów i pomocy w tym krytycznym momencie" - powiedział ambasador.

Według słów Prystajka, Ukraina w swoich działaniach powinna opierać się na gotowości niektórych członków NATO do pomocy już teraz.

Powiedział, że Wielka Brytania stanie się najsilniejszym sojusznikiem Ukrainy: umowa o partnerstwie strategicznym, umowy warte dwa miliardy dolarów, dostawa amunicji przeciwpancernej, budowa statków i baz morskich.

Rzecznicy BBC News Ukraina w briefingach dyplomatycznych zwracają uwagę, że nowy trójstronny format współpracy między Londynem, Warszawą i Kijowem został zainicjowany przez Ukrainę nie tak dawno, bo na początku marca.

Może to stać się częścią wielkiej strategii Ukrainy, polegającej na tworzeniu małych sojuszy: "trójkąta miłości" (Ukraina-Polska-Litwa), "trójkąta sojuszniczego" (Ukraina, Gruzja, Mołdawia) i "kwadrygi" (Ukraina-Turcja).
Jak wyjaśnia Pristayko, Wielka Brytania ma swoje interesy w tej części Europy.

"Po wyjściu z UE przyjęli koncepcję globalnej Wielkiej Brytanii. Oni widzą swój interes, potrzebują takiego przyjaciela jak Ukraina. Typową analogią są poważne relacje między Polską a Wielką Brytanią. Ukraina w oczach Brytyjczyków to potężne państwo po drugiej stronie kontynentu europejskiego - uważa Pristayko.

Serhiy Solodky, zastępca dyrektora Centrum Nowej Europy, mówi, że ten sojusz wygląda logicznie. Wielka Brytania przekazuje Ukrainie jedną z największych dotacji w sektorze wojskowym i bezpieczeństwa, a Polska jest naturalnie zainteresowana zwiększeniem potencjału obronnego Ukrainy.

"Pogłębianie współpracy w tej trójcy wygląda naturalnie. Przecież mówimy o dwóch krajach, które są poważnie zaniepokojone zagrożeniem dla Rosji i doświadczyły go na różne sposoby" - uważa Sołodky.

Przejście od stosunków dwustronnych z Warszawą i Londynem do formatu trójstronnego uważa za poważny krok naprzód.

Ekspert Oleksandr Krajov twierdzi, że taki sojusz jest częścią brytyjskiej strategii odnowienia swoich wpływów na świecie i w regionie po Brexicie.

"Oczywiście, jest to ambicja polityczna Wielkiej Brytanii" - uważa. Co więcej, te trzy kraje aktywnie przeciwstawiają się rosyjskiemu zagrożeniu.

Z drugiej strony, mówi Krajov, trzy z tych krajów mają "pytania" i pewne roszczenia do Brukseli, czyli do UE.

Nie wszystkie kraje NATO są skłonne do zdecydowanego przeciwstawienia się rosyjskiemu zagrożeniu, dlatego Wielka Brytania kontynuuje taktykę małego sojuszu w celu skutecznego działania w Europie Północnej.

"Dlatego taki sojusz trzech państw mógłby działać jako rodzaj Mniejszej Ententy, tak jak to miało miejsce na początku XX wieku, kiedy Europa Środkowa i Nordycka tworzyły mały blok i dzieliły cele Wielkiej Ententy" - uważa Krajew.

Oleksandr Krajov również przewiduje, że taka współpraca będzie bardziej efektywna dla stosunków dwustronnych.

"Osobno Polska ogłosiła gotowość do wsparcia Ukrainy sprzętem i uzbrojeniem, Wielka Brytania już to robi. Jeśli istnieje synergia między tymi dwoma krajami, dostawy broni do Kijowa będą bardziej efektywne, możliwe będą porozumienia polityczne na poziomie trójstronnym" - dodał ekspert.

Dlaczego Polska jej potrzebuje?
Serhij Herasymczuk, wicedyrektor ukraińskiej Rady Polityki Zagranicznej Pryzmat, wyjaśnia, co Polska może zyskać na sojuszu.

"To stawia ich na równi z Brytyjczykami, wzmacnia ich w ramach Unii Europejskiej i pokazuje, że Polska werbuje Wielką Brytanię do realizacji zadań niepolitycznych, w których interesie jest cała UE" - uważa Herasymchuk.

Przypomina, że w ostatnich latach Warszawa była skonfliktowana z Brukselą. Niedawne rozwiązanie konfliktu z migrantami "sponsorowanymi przez Rosję" i wsparcie dla izolacji Ukrainy stanie się dodatkowym argumentem dla Polski w debacie z kierownictwem UE.

Również Polska, mimo trudnych historycznych napięć z Kijowem, jest zainteresowana bezpieczeństwem Ukrainy.

"Potrzebują Ukrainy, aby nie mieć wielkiego kordonu z Federacją Rosyjską na wypadek, gdyby to oni zajęli Ukrainę lub Kijów przeszedł pod siły Rosji" - uważa Gerasimczuk.

Przewiduje on, że Polska oprócz pośredniego forsowania swoich wojsk, będzie pomagać Ukrainie we wszystkim - broni, środkach i sprzęcie.

"Ogólnie rzecz biorąc, w tym sojuszu Polacy pośrednio reprezentują UE, która również w pewien sposób staje się aktorem pozbawionym zaufania" - dodał Gerasimchuk.

Eksperci oczekują na oficjalne ogłoszenie związku trzech krajów i szczegółów umowy, aby lepiej zrozumieć format przyszłej współpracy.

Jednak już teraz zapowiada się, że włączenie Londynu do regionalnego sojuszu to tylko pierwszy krok w kierunku wzmocnienia Wielkiej Brytanii w regionie. A Ukraina powinna skorzystać na tym nieabuzywnym sojuszu i przyczynić się do zmniejszenia zagrożenia ze strony Moskwy.

"Do sojuszu mogłoby dołączyć więcej państw z flanki nordyckiej. Dla Wielkiej Brytanii, w dłuższej perspektywie, będzie ona pozycjonować się jako główny sponsor ochrony północnej flanki NATO, co jest nową pozycją geopolityczną" - mówi Oleksandr Krajew.

A mapa nowego sojuszu, odzwierciedlająca logistykę dostaw brytyjskiej broni na Ukrainę, jest pierwszą i najbardziej oczywistą konsekwencją jego funkcjonowania.

 

---

tagi: londyn  warszawa  kijów  oś 

	Magazynier
	31 stycznia 2022 21:41

39     2652    9 zaloguj sie by polubić