Jak dokończyć to zdanie: … gdzie tak swobodnie oddycha człowiek? Niestety nie. Raczej: gdzie liderzy tak łatwo dostają zadyszki i budują coś w rodzaju sojuszu na sprzecznościach. Czyżby chodziło im o program zbiorowego samobójstwa?

https://www.youtube.com/watch?v=XODqeE41mYU

W przypadku Scholza to niemal oczywiste. Mówi w pewnym momencie wręcz wprost o „death regulations”, czyli o regulacjach śmierci. Oczywiście poprawia się zaraz i „death” zamienia się w „debt” albo w „that”, regulacje zadłużenia lub tamte regulacje. O które mu w końcu chodzi, nie jest pewien do końca. Nadto pierwsze słowo do słownika, drugie do śmietnika, jak mówi stare podwórkowe przysłowie z moich lat dziecięcych.

Czemu jednak jest to oczywiste w przypadku Niemców? Ponieważ Niemcy to nie naród i nie państwo, jak naucza angielski historyk William Urban. Urban mówi o średniowiecznym świecie niemieckim, czyli Świętym Cesarstwie Rzymskim. Cytuję go w swojej książce. Analogie do współczesnego świata niemieckiego są jednak oczywiste. Niemcy zatem to zbitka wielu księstw i państewek i społeczności, niemal dosłownie dobrze utłuczona bitka, bryzol z kilkuset kawałków stłamszonych w jedną Federację, czyli Cesarstwo. Mają wspólną walutę i szkolny język niemiecki. Ale poza tym Bawarczyk z Sasem się nie dogadają, gdyby mieli mówić po swojemu, tak jak u nich w domu się „godo”. W końcu to któryś z niemieckich publicystów czy polityków wymyślił tę jakże trafną frazę „die deutsche welt”. Być pochodzi ona od „weltdeutsch”, projekt oznaczającu uproszczony język niemiecki rozpoczęty przez chemika i lingwistę Wilhelma Ostwalda, łotewskiego Niemca (ogłoszony w 1916 w Monistische Sonntagspredigten). Podobno Ostwald był pacyfistą. Należał do towarzystwa zwanego Monistyczna Liga Niemiecka, któremu przewodził Ernst Haeckel , niemiecki darwinista, współtwórca eugeniki, ideolog naukowego rasizmu. I tego trzeba było się spodziewać. Pacyfizm Ostwalda, czy ogólnie pacyfizm niemieckich naukowych rasistów to inne oblicze niemieckiej ekspansji. Zaś weltdeutsch to po prostu język świata niemieckiego, który miałby pozszywać odległe od siebie kręgi językowe, historyczne, wręcz etniczne, by umocnić administrację cesarską. U nas Kaszub ze Ślązakiem owszem z problemami, ale w końcu się dogadają.

Nadto niemiecka organizacja federalna to kolejne księstwo, władztwo i społeczność biurokratów o ambicjach globalnych. Coś w podobie polskiego PSL. Tak więc albo osiągną cesarstwo europejskie, albo polegną, czyli popełnią samobójstwo. Tym się jednak różną od PSL, bo owo wewnątrz-polskie państwo w państwie, chętnie zrezygnuje nawet z ambicji narodowych, za odpowiednim wynagrodzeniem. Ironię w podejściu Scholza do wystąpienia J. D. Vance'a w Monachium nie da się inaczej odczytać. Przy okazji słyszymy z jego ust, że ze skrajną prawicą, tzn. z AfD i z Trumpem nikt w Niemczech nie będzie współpracował. A jednocześnie p. Olaf zapowiada podniesienie wydatków na zbrojenia ponad 2%. I żaden Trump nie będzie pluł im w twarz ani przymuszał ich do zwiększenia militarnych wydatków. Oni tak sami z siebie, bez żadnej prynuki. Ani nie będzie dzieci im germanił, chciałoby się dopowiedzieć, czyli federalizował. A przecież oni już są zfederalizowani. Czyli właściwie chodzi o to, żeby spełniać program amerykańskiej organizacji, jednocześnie okazując wobec niej rzekomy sprzeciw. Trochę nie nadążają ze zmianami w centrali. No bo jak to? Był NEP (neo-NEP) z całym dobrodziejstwem gayowskiego inwentarza, a teraz nie ma. Książki trzeba zmieniać, programy nauczania. Ale nie bądźmy znowu tacy dmowczycy, dajmy im czas. W końcu i Trump, mimo że przyspiesza, nie naciska. Rokują nadzieję, bo wprawę w paleniu książek, całych stosów, i szybkich zmianach ideowych, już mają. Reformacja to w końcu nie w kij dmuchał. Ani denazyfikacja, ani dekomunizacja.
Słyszymy też coś w rodzaju zapowiedzi kreatywnej jurysprudencji połączonej z kreatywną księgowością. Bo jeśli jakimś cudem wydatki na zbrojenia osiągną więcej niż 2%, to regulacje finansowe, czyli pamiętne „death regulations”, zapewnią to, że kasa nie odpłynie z wodociągów, asfaltu, budynków, latarni, edukacji, służby zdrowia, i wszystkiego co Niemcy. Podkreślam, że to jest coś w rodzaju. Bo słysząc o tych reformach Unii Europejskiej, tych paktach migracyjnych, zielonych ładach w krasnyje kropki, itp. Habsburgowie, Hohenzollernowi i kto tam jeszcze nie, przewracają się w zaświatach i wstydem pąsowieją. Nie stało już bowiem starej a dobrej jurysprudencji kreatywnej a imperialnej. Oj nie stało. No może to o to chodzi, żeby federalna organizacja niemiecka co rusz pogrążała się i ośmieszała. Proszę bardzo. Nikomu niczego nie szkoduję. Ale czemu nie stało? Bo Jego Światłość Książę Prus Albrecht zanim rozpoczął akcje propagandową w Polszcze i podchody po jej rozbiór, najpierw jakoby ukorzył się przed swoim wujem, o nieco rozbieganym umyśle, Zygmuncie Starym, królem Polski. Zanim Franciszek II Habsburg przyłożył swą ojcowską dłoń do 3 rozbioru Rzeczypospolitej, piórem swojego Staatkanzler hrabiego von Kaunitz przekonywał carycę Katarzynę II, że konstytucja 3 maja nie jest taka zła. Że owszem da jakąś siłę nowej dynastii, być może wettyńskiej, ale w sumie za dużo będzie miała w sobie nasion republikanckich. Tak iż Sankt Petersburg będzie miał wystarczająco dużo okazji do kontrolowania niesfornych Polaków razem z ich królem i arystokracją. W domyśle trzeba by dopisać, że jeśli Sankt Petersburg, to i Wiedeń. Zanim wielki Reichkanzler najechał na Polskę Anno 1939, podpisał z nią pakt o niestosowaniu przemocy. Wszak był pacyfistą, większym jeszcze niż Ostwald i Haeckel razem wzięci. Dziś niestety federalna organizacja niemiecka zapomniała najwyraźniej o białych rękawiczkach. Tradycyjna niemiecka technika tworzenie fikcyjnych zasad, które jakoby miały wprowadzić porządek w relacje między podmiotami politycznymi, wypracowała doskonałe metody maskowania niszczycielskich intencji. Zanim dokona grabieży i ludobójstwa, rozpyla substancje znieczulające. Owszem pierwsze traktaty unijne sprawiały wrażenie naśladowania koncepcji Shumana. Ale wprowadzając do Europy migrantów z Bliskiego Wschodu i Afryki Pn, organizacja niemiecka zbyt szybko zdjęła owe białe rękawiczki. Wszystko stało się jasne. Niby to samo zrobił Reichkanzler, ale jednak jego zwrot był bardziej niespodziewany. Jad znieczulający był znacznie skuteczniejszy. Dziś z dawnej dyplomatycznej kreatywności na polu międzynarodoweg prawa pozostała tylko determinacja. 

Być może Scholz i jego ekipa są już zmęczeni i chcą popełnić samobójstwo polityczne. Za tydzień wybory w Niemczech i jest dobra okazja, żeby zejść z pierwszej linii frontu i osiąść w jakimś funduszu berlińsko-moskiewskim. Oddać pole dla młodych ambitnych z AfD. Że deklarują niechęć do współpracy z nimi? Nie szkodzi. Tu z tradycją kreatywnej wewnątrz-niemieckiej polityki nie rozminęli się. Nie wiadomo co się będzie działo w Ukrainie, w Polsce i wogóle w Europie.

Ale Zełeńskiego ni w ząb nie rozumiem.

Z niekłamanym smutkiem wyrażam obawę, że prawdopodobnie p. Zełeński też nie rozumie sytuacji swojej i sytuacji Ukrainy. Podłączając się pod proteuszową organizację niemiecką popełnił polityczne samobójstwo. Dobrze gadał w tym Monachium, jak prawdziwy humanista żydowskiego pochodzenia, ale jego talmudycznych mądrości nikt nie będzie słuchał. Nawet Scholz. Ma go już w kieszeni. Więc niech sobie gada o negocjacjach z Moskwą, co mu ślina na język przyniesie. O europejskich siłach szybkiego reagowania itp. Wszyscy będą mu przytakiwać z głębokim namysłem w spojrzeniu, ale ni cholery nie zrobią w tej sprawie. A jak ruscy zajmą Ukrainę, załatwią mu jakąś objazdową fuchę typu artystyczna emigracja ukraińskiej. Może film dadzą mu nakręcić. Przepraszam za ironię. Trudno mi oprzeć tej pokusie. Mam świadomość, że w tle mamy ludzi walczących o życie. Mówiąc bez ironii, Ukraińców żal. Do bólu. Żal tej okazji ukrócenia moskiewskiego niewolnictwa.

---

tagi: niemcy  ukraina  scholz  zełeński  monachium  death regulations 

	Magazynier
	16 lutego 2025 00:52

16     1701    14 zaloguj sie by polubić