„Św. Paweł uczył, że władza pochodzi od Boga. Przez długi czas uznawano również, że władcy również zyskują sankcję boską. Widomym znakiem łaski bożej był przez stulecia sakrament namaszczenia na króla. Wszyscy protestanci odrzucili ten sakrament wraz z odmową uznania autorytetu Biskupa Rzymu. A protestanci angielscy pokazali, co to znaczy w praktyce. Najpierw Elżbieta Tudor przyznała sobie prawo jurysdykcji nad całym światem i uwięziła królową Szkocji Marię Stuart, po czym skazała ją na śmierć (za zdradę korony angielskiej). Oliwer Cromwell poszedł znacznie dalej pozbawiając państwo angielskie resztek złudzeń codo nadprzyrodzonej opatrzności czuwającej nad osobą króla i ściął Karola I Stuarta.” (str. 75) Jest to fragment tekstu „Szwedzka świątynia Salomona na planie angielskim” Jacka Drobnego. Drobny opisuje w nim dalszy etap równi pochyłej, którą otworzyli dostojnicy Kościoła bizantyńskiego skazujący św. Jana Chryzostoma na morderczą tułaczkę.  (http://magazynier.szkolanawigatorow.pl/sw-jan-chryzostom-b-grzegorz-chomyszyn-i-moskowia-a-d-2022).

Ów krótki akapit z tekstu Jacka Drobnego doskonale uzupełnia fragment z książki Law and Revolution, the Formation of the Western Legal Tradition, w którym Harold Berman pisze o obecności pogańskiego sposobu myślenia i dawnych kultów w XI i XII wieku w Cesarstwie, pośród kupieckich komun. Dyscyplina i ekonomiczna dynamika tych organizacji wymuszana w nich była przez skrzętnie skrywany, starogermański kult zmarłych: „Zmarły na mocy jakiejś demonicznej siły wcielać się miał w żywych” (str. 390). Pogański kult siły nie zniknął z horyzontu chrześcijańskich wspólnot. Wciąż był obecny. Kusił wierzących. Był gwiazdą przewodnią tych, którzy skrycie kultywowali pogańskie ubóstwienie władzy. Jeśli po 400 latach działalności misjonarskiej pogańskie wierzenia były nadal obecne w Cesarstwie, czyli tam, gdzie chrystianizacja była najgłębsza, nie mogły zniknąć z obszarów, gdzie Kościół tworzył tylko enklawy.

Historia zachodniej Europy jest zatem wypadkową decyzji ludzi władzy, ludzi Kościoła i ukrytych czcicieli siły. W XV w. pod patronatem Wawrzyńca Medyceusza ksiądz Marceli Ficino i Giovanni Pico della Mirandola tworzą syntezę kabały, wywodzącej się z ezoterycznej interpretacji Starego Testamentu, i hermetyki, czyli tajemnej wiedzy objawionej  legendarnemu Hermesowi Trismegistosowi. Ponieważ wcześniej zajmowali się neoplatonizmem, idee zawarte w tej tradycji, są obecne również w późniejszej syntezie hermetyki i kabały. Tradycja hermetyczna i neoplatońska sięga czasów przed Chrystusem, lecz najstarsze dokumenty hermetyczne, powołujące się na mitycznego Hermesa, były w zasadzie traktatami technicznymi z zakresu metalurgii, zoologii, biologii, medycyny, minerałologii, materiałoznawstwa, meteorologii, w końcu alchemii, czyli pierwotnej wersji chemii. A więc były to dziedziny związane z bezpieczeństwem  ówczesnych społeczności, z kontrolą nad światem naturalnym, z pozyskiwaniem cennych materiałów, takich jak metale, szlachetne kamienie, surowce, w tym surowce do wytwarzania tekstyliów, barwniki, itp. Hermetyka zyskała religijny charakter bardzo późno, dopiero w III w. po Chrystusie. Neoplatonizm od początku miał w sobie idee religijne, lecz i on interesował się praktycznymi naukami, takimi jak geometria i matematyka. Podobnie kabała zawierała odnośniki do konkretnej technicznej wiedzy. Techniczna wiedzy tajemnych szkół oznacza konkretne materialne korzyści, dlatego zarówno z starożytności jaki w epoce chrześcijańskiej jest przedmiotem zainteresowania kręgów władzy.

W 1486 r. Pico della Mirandola publikuje  900 tez. W 1487 ma odbyć się w Rzymie debata nad nim. Papież ją odwołuje. W 1488 traktat zostaje uznany za niezgodny z ortodoksją. Zawiera m.in. tezę, iż naturalna magia (biała magia) i kabała dostarczają najwłaściwszych dowodów na zmartwychwstanie Zbawcy. Wkrótce pojawiają się naśladowcy Pico: Joachim Reuchlin w Cesarstwie, i franciszkanin Francesco Giorgi (Zorzi) w Wenecji. Reuchlin jest doradcą Lutra. Giorgi Henryka VIII Tudora. Obaj są autorami traktatów naśladujących syntezę hermetyki, neoplatonizmu i kabały.

Pośród ośrodków propagujących nauki tajemne Drobny wymienia w swoim tekście wenecką Academia degli Uranici promującą m.in. osiągnięcia Giorgiego. Nauki tajemne nie są obce cesarskiej (niemieckiej) Leopoldinie (Academia Naturae Curiosorum), która w swojej nazwie ma odniesienie do tego co niezwykłe w świecie naturalnym, a co winno być poddane władzy uczonych i możnych. Podobna motywacja leży u źródeł Filozoficznego Towarzystwa Królewskiego i badań samego Izaaka Newtona, który swoje poszukiwania zaczyna od alchemii. Nauki tajemne, niosące w sobie zakamuflowane fragmenty skutecznej wiedzy technicznej, rozłożonej dziś na nauki przyrodnicze, są przedmiotem powszechnego zainteresowania wśród kręgów władzy w całym ówczesnym świecie. Ludziom władzy obiecują bowiem coś, co należy do atrybutów władzy: zyski z handlu na dużą skalę.

W taki świat zostaje wtajemniczony książę moskiewski Piotr I zwany Wielkim, bohater innego tekstu Jacka Drobnego „Ilja Muromiec na wyjeździe integracyjnym”. Drobny tłumaczy w nim, iż podróż Piotra I do Niemiec, Niderlandów i Anglii, nie jest tylko wyprawą po technologie. Jest przede wszystkim wyprawą po kredyty potrzebne na modernizację Moskowii. Dzięki swoim zachodnim koneksjom, Piotr podnosi Wielkie Księstwo Moskiewskie do rangi Cesarstwa. Ale warunkiem otrzymania kredytów jest inicjacja w krąg oświeconych, czyli odrzucających biblijną ortodoksję na korzyść ezoterycznego, technicznego rozumienia świata. I takimi pozostają moskiewskie kręgi władzy po dzień dzisiejszy.

Nie powinno nas zatem dziwić, że schyłkowy władca kremla Władimir Putin jest zainteresowany nie tylko rozwojem ekonomii, energetyki i militarnymi technologiami, ale również praktykami ezoterycznymi. Technologia nie jest zła sama w sobie. Źródłem zła jest kult siły. Moskiewscy znawcy ezoteryki w jednym z vlogów Marka Fejgina informują, że w 2020, Wiktor Medweczuk (przewodniczący Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Ukraińskiej, po rozpadzie ZSRS właściciel zakładów energetycznych i kompleksu medialnego na Ukrainie, aresztowany przez służby ukraińskie w 2022 r. i osądzony za szpiegostwo na rzecz Moskowii) dostarczył Putinowi szamana z Amazonii, który zapewniał o pełnym sukcesie planowanej inwazji na Ukrainę. W 2022 roku tuż przed inwazją Putin korzystał z szamańskich konsultacji w Baczarowym Ruczaju i na Ałtaju, gdzie znajduje się jego bunkier. Było to połączone z ofiarą z czarnego psa. Po tych konsultacjach pierwotny plan Gierasimowa, polegający na zmasowanym ataku artyleryjskim, rakietowym i powietrznym, został odrzucony na korzyść koncepcji Szojgu, czyli blitzkriegu.

Są to symptomy kryzysu rozumu, pokrewnego z objawami zarejestrowanymi przez media u Jean-Claude Junckera, który w trakcie ostatniego wystąpienia w Brukseli mówił o swoich kontaktach z cywilizacją pozaziemską. Te kontakty również znajdują się w kręgu zainteresowań ekipy kremlowskiej. Wszystkie te praktyki, wydawałoby się ekscentryczne, są czymś charakterystycznym dla ludzi poszukujących źródeł politycznej siły. Nie należy gardzić dziwactwami, jeśli mogą dać dodatkową energię w walce o władzę lub kontrolę nad sceną polityczną. Nie zaszkodzi spróbować tych prastarych metod, są przecież zalecane przez luminarzy świata demokratycznego.

Nie dziwmy się też, że Putin i kremlanie siegąją po prymitywne formy ezoteryki. Po pierwsze nie mają czasu na studiowanie złożonych wywodów neoplatoniskich, hermetycznych i kabalistycznych. Po drugie obowiązuje ich zasada decorum, zgodność formy z treścią. To znaczy ktoś im podpowiada, że surowym hiperborejczykom nie przystoi elokwencja właściwa zachodnim gryzipiórkom. Siermiężni być nie mogą, ale winni stwarzać wrażenie harmonii z surową, północną, kontynentalną przyrodą. Po trzecie surowość lepiej koresponduje ze zbrodniami wojennymi i ludobójstwem. Czerwona armia pod wodzą Putina ma do wykonania mokrą robotę. Są nieznośne te ironiczne uwagi o przyjaźni krwawego Polpota z Sartrem, o zbrodniach intelektualistów. Niech kremlanie zadają się z szamanami. Zaawansowana ezoteryka filozoficzna jest zarezerwowana dla "czystych", dla katari. Dla tych którzy z góry przeznaczeni są do panteonu koryfeuszy postępu. W zasadzie to też jest decorum. 

---

tagi: jacek drobny  jadro ciemności  serce zbawcy  moskowia  kryzy rozumu 

	Magazynier
	28 grudnia 2022 22:58

42     2558    13 zaloguj sie by polubić