Dla ułatwienia napiszę, że tym patronem jest nasz rodak, przynajmniej w sensie genetycznym, i to nie jest ani tow. Wajda, ani tow. Przymanowski, ani tow. Kapuściński. I że odpowiedź na pytanie kim jest ów patron znajduje się w jednym z moich komentarzy na blogu Gabriela Maciejewskiego. Bodajże przedwczoraj, czy jakoś tak, zamieściłem ją tam. Odpowiedź jest również we fragmencie niezwykle ciekawego społecznie zaangażowanego serialu w 18' 04'' https://www.youtube.com/watch?v=YKPMkmfjeB8&list=PLXWWacKRjY83-BQaRBmon2GLSn4Kimvh3&index=8

Odlot, mili państwo, czysty odlot. Sami jednak rozumiecie, że w tym obłędzie jest metoda. Dlatego nie sugeruję studiowania rosyjskiej kinematografii z powodów estetycznych, ale w celu poznania moskiewskiej duszy, czyli mentalności moskiewskiej władzy, zarządzanej przez nią taniej siły roboczej i propagandy będącej komunikacją władzy z jej niewolnikami. 

Jest w tej wersji filmu opcja tłumaczenia automatycznego na polski. Jednak starsze pokolenie, przymusowo szkolone w języku rosyjskim, nie będzie zadowolone z tłumaczenia serwowanego przez automat. Młodsze zaś, jak daje nam do zrozumienia Prezes USA Józef Biden, powinno zacząć naukę języka mistrzów pióra takich jak Puszkin czy Dostojewski. Dlatego zaraz podam bardziej literackie tłumaczenie. Wyjaśnię tylko, że ten niezwykle bogaty w symbole serial ma tytuł „ЗАХВАТ”, co tłumaczy się jako „zabór/przejęcie”. Można tłumaczyć to również jako „zachwyt”, ale w znaczeniu użytym przez p. Maciejewskiego w pierwszym tomie polskich baśni, w opowiadaniu „Biały dom na Podolu”. Aż mi łeb pęka do skojarzeń.

Mistrzowski scenariusz serialu „Zabór/Zachwyt”, którego nie powstydziłby się Clint Eastwood, opowiada zaś o napadzie na bank, zdaje się, że we Władywostoku, w każdym bądź razie na Wschodnim Wybrzeżu ZSSR. Chiny są niedaleczko. Z tym, że napastnikom nie chodzi przede wszystkim o pieniądze. Pieniądze z kasy mają być nagrodą za wyciągnięcie czegoś ze skrytki samego właściciela banku, i dostarczenie tego czegoś głównemu organizatorowi napadu, nadzorującemu całą akcję zdalnie. Problem w tym, że skrytka jest zatopiona, bo typowo dla Wschodniego Wybrzeża, w porze monsunowej wszystkie piwnice są zalane. Brakuje tylko jednego szczegółu. W piwnicach powinny pływać szczury. No, jak mawia klasyk, ale … oglądamy napad na bank, dlatego nie uchodzi by w sejfie pływały szczury. W banku szczurów nie ma, zakładam że również z rosyjskim banku.

Mistrzowski dialog z niemym, metalicznym Feliksem Edmundowicznem, zaczyna się od pytania, które młody śledczy wciąż sobie zadaje, mianowicie, od pytania, co jest w skrytce Poczekajewa (właściciela banku), że Poczekajew „przestraszył się, kiedy skłamałem mu”, mówi do siebie młody policjant, „że wiem, co w niej jest”. Wtedy zaczyna się sekwencja z głową tow. Feliksa. Młodzieniec, jak widzicie, wpatruje się w niego i czegoś jakby słyszy jego głos. Pyta więc: „Co pan powiedział?”. Słucha dalej i pochyla się nad Żelaznym Feliksem. W tym momencie wchodzi włodywostocki Colombo, znakomita kreacja, młody zaś coraz bardziej zbliża się do Feliksa. Wyrywa się z jego piersi kolejne pytanie: „Na prawdę?” Słucha dalej. Jakby broniąc się przed jakąś tyradą Feliksa Edmundowicza mówi: „No dobrze już ...”. Wtedy zaczyna swoją kwestię włodywostocki Colombo. Zwraca się do młodego. Bardziej stwierdza niż pyta: „Pan źle się czuje?”. Dalej jest monolog Colombo o Leninie, czyli dalszy ciąg obłędu. Warto wysłuchać.

No więc wysłuchaliście, mili państwo, tego fragmentu i zapewne nie macie już wątpliwości, kto jest patronem rosyjskich seriali kryminalnych społecznie zaangażowanych, dodam że również szpiegowskich i wojennych. Nie wiem jak z mydlanymi operami. Wolę nie sprawdzać. Dlaczego jednak śmiem nazywać je społecznie zaangażowanymi? A dlaczego nie pytacie się państwo, czemu tym cholernym patronem, tego cholernego kina tv made in Moscow, jest tow. Dzierżyński?

Po kolei.

Odpowiedź na pierwsze pytanie: w Moskowii nie ma innego kina, bo być nie może. Tak jest sformatowana Moskowia vel ZSSR. W niej zawiera się odpowiedź na drugie: Żelazny Feliks musi być tym patronem, bo rosyjskie kino, w tym kino tv, jest narzędziem rewolucji socjalnej. Teraz powinniście się zapytać: a dlaczego nie Eisenstein? Ale szok odbiera wam mowę. Rozumiem. Mnie też zatkało.

Między bajki możemy włożyć te protesty rosyjskiej inteligencji przeciw utożsamianiu Rosji z ZSSR. Niektórzy pewnie szczerze protestowali. Spotkamy ich w syberyjskich łagrach, to znaczy spotkają ich ci, którzy przymuszeni zostaną do odnowienia syberyjskich szlaków swoich przodków. Mam szczerą nadzieję, że się mylę, że widmo rozbioru Polski na prawobrzeżną (rosyjską) i lewobrzeżną (niemiecką) to tylko moja histeria. Mam obawę jednak, że pan Kaczyński ma podobne zwidy, dlatego ogłosił, iż czyta strategiczne teorie dr B na temat obrony przesmyku suwalskiego. Sygnał ten nasuwa mi skojarzenia z sygnałem SOS, na który jak zwykle „zbiorowy zachód” odpowiada wzruszeniem ramion. Podobnie wprowadzanie polit-poprawności i demokracji wirusowej w Polsce, kolejna oznaka gotowości posłuszeństwa wobec „zbiorowego zachodu”, pozostanie bez odpowiedzi. Ułatwi tylko zadanie berlińskiej administracji. Nie uspakaja mnie podejrzenie, iż prezes PiS gotuje swoją formację na oddanie władzy lewicy. Czy chodzi o to, by poddanie władzy w Polsce Berlinowi i ewentualnie kremlowi, przynajmnie nieoficjalnie, było kompromitacją innej partii niż PiS?

Spraw Panie Boże, aby to była tylko moja nerwica. Dodam tylko, że mój dziadek w łagrze był. Na szczęście przeżył i wrócił. Ja zaś mam naprawdę silną wiarę, że do takiej katastrofy nie dojdzie.

Wracam do pytania, dlaczego nie Eisenstein? Bo Eisenstein dostawał kasę na filmy od Trockiego. Trocki zaś słuchał w kwestiach propagandy i nie tylko Feliksa Edmundowicza. Kto go nie słuchał? Ale dlaczego musi być patronem kryminalnych seriali? Bo śledztwo prowadzi do wykrycia źródeł zła, tak jak w tym serialu i w całym pakiecie innych, kryminalnych i szpiegowskich i wojennych. Zło zaś, zgodnie z doktryną Marksa-Englesa, ma wymiar tylko i wyłącznie społeczny. A raczej zło metafizyczne jest poprostu czymś zarezerwowanym dla wtajemniczonych. Jego istnienie tylko pozornie jest poddane w wątpliwość przez marksizm-leninizm, jak najbardziej istnieje, bo inaczej skąd by się wziął rewolucyjny terror, zalecany przez twórców tego obłędu. Nadto owo zło jest złe, ale i trochę dobre, jak sugerują treści ukryte u źródeł wyżej wymienionej doktryny, a także koncepcja Michał Afanasjewicza Bułhakowa, wyrażona w jego najbardziej znanej powieści Mistrz i Małgorzata, która, jak sugeruje pewien bloger i pisarz, mogła być napisana w skutek inspiracji i nakazu tow. Stalina.

Dodam, że „Zabór/Zachwyt” jak najbardziej wykorzystuje konwencję Mistrza i Małgorzaty. Powieść ta, chyba właśnie z powodu pewnych etycznych i estetycznych mankamentów, jest mniej powieścią, bardziej formatem/konwencją. Niektóre elementy tej konwencji pojawiają się w serialu. Dlatego jest tu ten dialog młodego policjanta jakoby z odlewem głowy tow. Dzierżyńskiego, a w sumie z demonem.

Satanizm współczesnej moskiewskiej CzK i samej doktryny rewolucyjnej jest wprost i dosłownie eksponowany w tych scenariuszach. Tak jak w tym fragmencie (2h 28' 08'') innego serialu zaangażowanego społecznie (walka z handlem ludzkimi organami): https://youtu.be/bp6htLigMmM?list=RDCMUCiiqJoTFFKF9_tDVRDzQy5Q&t=8889

„Przywykłam do pulsacji piekła”, mówi bohaterka w "pięknym" poetyckim wyznaniu miłości do wywiadowcy/szamana. W wersji odcinkowej tego filmu ten monolog nie występuje.

CDN

 

---

tagi: seriale społecznie zaangażowane  za bugiem 

	Magazynier
	5 czerwca 2021 16:49

38     2058    8 zaloguj sie by polubić