… pasują do siebie wzajemnie niemal jak za Jagiellonów, kiedy oferta Rzeczypospolitej stała się wielkim magnesem dla rusińskiej szlachty, która weszła w jej strukturę z wielkimi nadziejami.

https://www.youtube.com/watch?v=2Kcy2kE-2m0

Dzisiaj te relacje opierają się na czym innym. Jak dla mnie, to Ukraina ze swoją nową anty-moskiewską elitą i czarnomorskim handlem jest magnesem. Rzecz jasna Polska ma dla Ukraińców własna ofertę. Jest też oferta transportu ukraińskiego zboża przez Gdańsk. Ale od strony politycznej i merkantylnej mamy wymianę dóbr, równie atrakcyjnych po obu stronach, rzekłbym, że w perspektywie z pewną przewagę oferty ukraińskiej. Liczymy wszak na ich współpracę na szlaku Elbląg, CPK, Rzeszów, Kijów, Mariupol, Odessa. Ale i z drugiej strony CPK i Elbląg to znaczna atrakcja dla ukraińskich interesów. Zdaję sobie sprawę z „odwłoku po-kremlowskiego” obecnego w Ukrainie. Ale w Polsce, mam wrażenie, jest on bardziej napęczniały. Sądzę że jest to obrzęk przedśmiertny, ale jednak jest. Odwłok otorbia się. Proszę mi wybaczyć te paskudne przenośnie, ale pozostałości po układzie warszawskim w naszej Ojczyźnie są paskudne po prostu. W Ukrainie wojna znacznie odwodniła „po-kremlowski odwłok”. Zełeński i jego ekipa dobrze wykorzystali tę okazję. W dzisiejszej rozmowie Julia Latynina i Ołeksy Arestowicz odnoszą się z wielką uwagą do dzisiejszego wzajemnego przyciągania Polski i Ukrainy.

Arestowicz mówi o wielkiej, niezwykłej gościnności Polaków wobec Ukraińców. Widziałem ją na własne oczy u moich sasiadów, a raczej gospodarzy, u których wynajmuję teraz mieszkanie, a którzy zaraz obok udzielili kilkunastu pokoi całej grupie Ukrainek z dziećmi, przyjęli i ugościli jak swoich najbliższych. Miałem okazję na moją skromną miarę dołożyć do tego swoją cząstkę. Zaprzyjaźnili się z nimi. Stworzyli dla nich namiastkę prawdziwego domu. Kilkoro z tych kobiet nadal tu jest. Miasta, gdzie mieszkały są pod stałym ostrzałem Rosjan.  

Oto tłumaczenie fragmentu rozmowy który zaczyna się od 38':43:

JL: Przechodzimy do jeszcze jednego ciekawego tematu, o którym jak mam wrażenie prawie nikt nie mówi. Polska. Cały czas mowa jest o amerykańskiej pomocy, niemieckiej. Dlaczego zadaję to pytanie? Ponieważ dopiero co spotkałam się z człowiekiem który wrócił z Polski. I wrócił z takimi nieprzytomnymi oczyma. Mówi on: Tam w Polsce są 4 mln ukraińskich uchodźców. Każdemu dają po 100 Euro, urządzają ich, to znaczy nie tylko tak jak Niemcy urządzali syryjskich uchodźców w swoim czasie, integrują ich przez jakąś nieprawdopodobną politykę integracji. Polska ma plan strategiczny wobec Ukrainy, plan nie integracji ale sojuszu z Ukrainą. W tym momencie przypomniałam sobie, że w 17 wieku Polska i Ukraina były razem. Odejście Ukrainy od Polski na stronę rosyjską oznaczało zejście Polski. (tu mamy grę słów trudną do przetłumaczenia, dosłownie JL mówi: zachód/zejście pierwszy/e i wschód/wzejście drugi/ie) Proszę zatem trochę bardziej szczegółowo o tym jak Polska rewanżuje się (w domyśle wobec Rosji).

OA: Zacznijmy od początku. Jeśliby nie Polska nas nie byłoby już między żywymi. We wszystkich znaczeniach, humanitarnym, politycznym, militarnym, informacyjnym, wszelakim. Polska praktycznie uratowała Ukrainę. Popatrzmy się po prostu od strony ilości czołgów. Polska dała ponad 300 czołgów, pancerną dywizję. Wtedy gdy nikt nie przekazywał, kiedy wszyscy się bali, opowiadali, że ajajaj, ohohoho, koszmar koszmar, jak to tak, dawać Ukrainie technikę militarną. Wtedy Polacy dawali wszystko. Odejmowali sobie, i mam takie wrażenie że dawali nam więcej niż sobie zostawiali, nie licząc się z składami własnymi, z osłabieniem swojej obronności. Po prostu dawali wszystko. To jest wojskowy wymiar. Teraz polityczny. Jaki jest wkład Polaków w naszą sprawę w organizacjach międzynarodowych, takich jak UE, NATO, nie można nawet sobie wyobrazić. Oni walczą o nas bardziej niż czasami my za siebie. Inna sprawa, uchodźcy. Przedtem już Ukraińców było tam bardzo wielu. Ale potem Polacy dali Ukraińcom rozszerzone prawa praktycznie takie same jak prawa polskich obywateli z wyjątkiem prawa głosowania. Bardzo szybko banki wychodziły naprzeciw i dawały karty, indeks podatkowy, tak że Ukraińcy mogą w Polsce prowadzić dowolną działalność. Ale to nie tylko to. Stosunki międzypaństwowe to jedno, drugie to relacje między ludźmi. Kiedy nasi wyrywali się w pierwsze dni wojny, 25, 26, kiedy nie mieli czym płacić, w Polsce napełniali im baki do pełna za darmo, za darmo karmili ich w restauracjach, sklepy oddawały bezpłatnie to, co tam było trudno dostępne. Robili zrzutki na nas. Dzieci obsypywali podarkami, tak samo kobiety. Wszystkim załatwili szkołę. I to na poziomie sąsiadów jak i, nie zapominajmy, na poziomie urzędników . Bo co to takiego urzędnik? Nawet w Polsce. To jest umęczone stworzenie, przed którym przechodzi cały potok interesantów (zgadzam się, bo to odnosi się do urzędników niższego szczebla – Magaz). A wobec Ukraińców oni zawsze byli pomocni. Polacy ustępują w kolejce itd. To jest podejście całego narodu. Tego nie da się podrobić. Faktycznie jest taka spekulatywna rzecz na temat bratnich narodów. Bardzo lubili ten temat w ZSRS. Ale Polska zachowała się jak najlepsza siostra Ukrainy. Prawdziwa. Wobec tego, wszystkim Polakom, rządowi polskiemu, polskiej diasporze oddaję najniższy pokłon. Bo gdyby nie wy, nas by fizycznie już by nie było. Polska dała nam wszystko i zasłoniła nas wszystkim czym mogła, nie licząc się z utratą swojej obronności i innych uszczerbków. Inne kraje mówiły: nie możemy wspierać Ukrainy kosztem swojej obronności. Polacy tak nie myśleli. Oddawali wszystko. To jest część liryczna, ale to jest prawda. I dawno już trzeba było to powiedzieć. Dlatego Polacy to w ogóle …

Teraz druga sprawa. Geopolityka w ślad za liryką. Najważniejszym momentem w historii Europy, jeśli nie świata, było przejście Ukrainy pod władzę Moskwy, pod Cerkiew prawosławną, ponieważ wówczas Polska i polskie elity były podzielone między katolicyzm i prawosławie. Podchwycili sprawę, i zrobili Rzeczpospolitą trojga narodów a nie dwóch, polskiego, litewskiego i ruskiego/rusińskiego, nawet formalnie to zatwierdzili. Ale nie zdążyli. Była już czarna rada. Jedni Ukraińcy zarzynali innych. Jedni walczyli po stronie Polaków, drudzy po stronie Moskwicinów. I dlatego przyłączywszy do siebie taki kęs i taką siłę moskiewskie carstwo zaczęło szybko wspinać się ku imperium znowu dzięki staraniom Ukraińców. Przecież to my wymyśliliśmy rosyjskie imperium: Prokopowicz. A Polacy zostali pozbawieni wszystkiego i Polska była trzykrotnie rozdzielona. Katastrofa. Nie wiem czy można to odnieść do wniosków, jakie Polacy i polskie elity wyniosły. Nie zastanawiałem się nad tym i Polaków się nie pytałem o to. Można ich o to zapytać. Ale fakt jest faktem. Być może ludzie dojrzeli w obliczu zagrożenia bez osobnej refleksji nad historią, rozumiejąc że są następni w kolejce. Ale teraz między Ukrainą i Polskę są cieplejsze odniesienia. Przy czym na poziomie osobistym tak jak widzieliśmy przywódcy obu krajów ciepło do siebie się odnoszą. Odniesienia braterskie. Andrzej Duda występował w parlamencie. I widzieliśmy jak był u nas przyjmowany.

A teraz trochę o przyszłości …

https://tvn24.pl/najnowsze/cdn-zdjecie-80470r-duda-i-zelenski-w-radzie-najwyzszej-ukrainy-5720969/zelenski.jpg

 

CDN

---

tagi: polacy  rzeczypospolita  ukraińcy  arestowicz  2022  latynina 

	Magazynier
	9 listopada 2022 22:28

17     1598    17 zaloguj sie by polubić