https://www.youtube.com/watch?v=rwSBK7OlKhQ cz. 1

13 kwietnia 2023 w polskim parlamencie Prof. Zbigniew Rau zdeklasował wszystkich znanych mi tzw. geopolityków. Z tej niezauważalnej „rzezi” dyplomowanych strategów uchowali się chyba tylko prof. Grochmalski i Marek Budzisz. O Gabrielu Maciejewskim nie wspominam, bo wszak jest on „anonimowym blogerem” i „niszowym wydawcą”. To, co prof. Rau zaprezentował w Sejmie 13 kwietnia, jest właściwą geopolityką. Rozpoznanie bieżących wydarzeń jako przełomowych w historii Europy, dla nas, żyjących między Rosją o Niemcami, oznacza przymus wyboru między istnieniem lub niebytem Polski. „Jakiego świata chcemy dla Polski?”, pytał Zbigniew Rau, „Jaki porządek międzynarodowy jest dla niej najbardziej odpowiedni?” Szarzy obywatele, pytamy najpierw o porządek wewnętrzny Polski. Czy ma być dorastaniem do niepodległości czy jej wydmuszką? Nie jest to jednak oderwane od geopolityki. To mocarstwa zadecydują o tym, czy nasza niepodległość będzie publicznym zmaganiem, czy znowu podziemnym. Owszem w pierwszym rzędzie my zadecydujemy. Ale decyzja wyborców będzie podyktowana naszym zrozumieniem politycznej propagandy i tego, co za nią stoi. Nie wiemy też czy liczący głosy będą przedmiotem presji. I jakich presji? W propagandzie wyborczej rozpoznajemy inwestycje niemieckie, moskiewskie i inne.

Brak mi wciąż edukacji politycznej zdolnej ogarnąć całą sytuację. Deficyt ten widzę również u dyplomowanych specjalistów od geopolityki. Po prostu wiedza ta jest proporcjonalna do udziału we władzy i w relacjach geopolitycznych. Samo gadanie a nawet badanie tych spraw nie daje pełnej wiedzy.

Zbigniew Rau sprowadził nas do najbardziej podstawowego poziomu realności. „Najbardziej fundamentalnym imperatywem polskiej polityki,” mówił, „jest trwanie i przetrwanie Rzeczypospolitej w wolności i rozwoju. Ten imperatyw winien także kierować naszą polityką zagraniczną.” Od tego zaczyna się również ocena działań walczących o władzę w Sejmie. Nie od programów politycznych. Mamy uzasadnione podejrzenia, że politycy kierujący się hasłem „polskość to nienormalność” przychylą się do parcia Olafa Scholza ku zasadzie większości w głosowaniach na forum Parlamentu Europejskiego. Dlatego od prof. Rau usłyszeliśmy, iż: „Mamy przy tym nadzieję, że będzie ona oznaczała także odejście od dotychczasowej niemieckiej praktyki polegającej na nacjonalizowaniu korzyści z integracji w Unii Europejskiej i ochoczym dzieleniu się jej kosztami, a także konsekwencjami niemieckich błędów z innymi członkami Unii. Między innymi ze względu na tę dotychczasową praktykę Niemiec, nie ma w Europie powszechnego zainteresowania tym, aby powierzyć Niemcom przywództwo kontynentu. Nie mamy zatem wątpliwości, iż Europa nie potrzebuje niemieckiego przywództwa, nie potrzebuje ograniczania równości państw członkowskich w sprawach fundamentalnych dla ich suwerenności, za pomocą rozszerzania metody podejmowania decyzji w UE za pomocą większości głosów. ” Rau podkreślił oczywiście dyplomatyczny dialog z Niemcami. Ale wspomniał o nakłanianiu ich m.in. do zmiany „stanowiska wobec Aktu Stanowiącego Rosja-NATO, który nakładał ograniczenia w rozlokowywaniu 'istotnych sił wojskowych' NATO na wschodniej flance Sojuszu.” Mówił, iż: „Obserwujemy z zainteresowaniem intensyfikację polityki wobec Chin ze strony Hiszpanii, Niemiec i Francji.” Nasze zainteresowanie skupia się przede wszystkim na odpowiedzi tych trzech państw. To samo dotyczy Indii i Brazylii. Z ostrożnym optymizmem przyjmujemy poparcie tych organizacji dla rezolucji ONZ określającą Rosję jako agresora.

https://www.youtube.com/watch?v=a-_vg2QaAIk&t=4scz. 2

Tym nie mniej sytuacja jest kryzysowa. Zagrożenie przychodzi ze wschodu i z zachodu. Podobieństwa do przeszłych wydarzeń są nieuniknione. Z Białorusi prywatnymi kanałami docierają do nas wieści o praktycznym stanie wojennym, o intensywnej inwigilacji Białorusinów, zwłaszcza pracujących w Polsce. Posiadacze karty stałego pobytu są traktowani dla KGB szpiegami. Wojsko pręży muskuły zwłaszcza przy granicy litewskiej. Z pociągu widać czołgi i transportery. Nie wiem, jak jest przy polskiej. Reakcje polskiej administracji i armii są adekwatne. Faktem jest, że gesty lojalności Łukaszenki wobec kremla są jednocześnie typowym putinowskim straszakiem.

Dlatego ważne było to, co Rau rzekł o Białorusi: „Polska nie będzie bezpieczna tak długo, jak jej sąsiedzi nie będą wolni i suwerenni! Zdolni do demokratycznego decydowania o swoim ustroju i kierunku rozwoju. Nie mamy wątpliwości, że miejsce Białorusinów jest we wspólnym europejskim domu, na którego tradycję składa się także dziedzictwo dawnej naszej politycznej wspólnoty Rzeczy Pospolitej.” Mówił również: „Wiemy lepiej niż inni, że przyszłości Europy nie da się zbudować na kompromisie wolności ze zniewoleniem, lecz wyłącznie na odrzuceniu imperialnych tradycji.”

Wiedza ta wprost przywodzi mi na pamięć dwóch wybitnych, kresowych ziemian, Edwarda Woyniłłowicza i jego Wspomnienia oraz Hipolita Korwina-Milewskiego* i jego 70 lat wspomnień, wydane przez Klinikę Języka. Oczywiście Rau w ostatnich słowach odwołuje się do Piłsudskiego. Ale dla nas punktem odniesienia są przede wszystkim ci dwaj, Korwin-Milewski i Woyniłłowicz, wybitni mężowie stanu, choć nie w sensie formalny. W sensie formalnym zepchnięci na margines. To dla nich przede wszystkim programem dla Rzeczypospolitej było „licytowanie polskich spraw wzwyż”, sformułowanie wypowiedziane przez Piłsduskiego, lecz realizowana przede wszystkim przez tych dwu. Kończę słowami prof. Rau: „Dla Polski, a także dla państw naszej części Europy, obecny kryzys międzynarodowy związany z dalszym zagrożeniem dla pokoju w Europie, potencjalnie groźnym dla bezpieczeństwa Polski, musi być więc czasem szczególnie ambitnej polityki.”

-------------

* Tutaj cytat z Milewskiego który wciąż za mną chodzi. Jest to odpowiedź dana A. Izwolskiemu rosyjskiemu ambasadorowi w Paryżu na zarzut o polską "zdradę" wobec Rosji (czyli wypowiedzenie poddaństwa przez Radę Regencyjną) w lutym (lub marcu) 1917 r., kiedy to powstał rząd Kiereńskiego odpowiedział tymi słowy: Tak, panie ambasadorze, i ja sam należę do tych renegatów, ... pan i bardzo wielu Rosjan nigdy sobie nie zdawaliście sprawy, na czym spoczywa w oczach nas Polaków nasz związek z państwem rosyjskim. Nie wyobrażaj pan sobie, że wśród polskiego narodu był kiedykolwiek jakiś Polak który by przyznawał zwierzchnictwo narodu rosyjskiego względem polskiego. Owszem zawsze uważaliśmy siebie jako przodujących mu w cywilizacji, starożytności, zasługach przed ludzkością i blasku naszej historii. Ale przynajmniej w moim obozie, Polacy są przekonani że jedynym ustrojem, mogącym im zabezpieczyć porządek, ład wewnętrzny i rozwój swoich sił kulturalnych, jest ustrój monarchiczny. ... Mikołaj II nie był dla nas Cesarzem, lecz dla takiego Zamoyskiego Królem Polskim, dla mnie Wielkim Księciem Litewskim ... wam Rosjanom podobało się ten potężny lecz jedyny węzeł, który nas wiązał z Rosją, przeciąć. Tego dnia kiedy pan ... ślubowałeś ... wierność Rządowi Tymczasowemu, jednocześnie zwolniłeś mnie i moich rodaków od wierności Rosji; odtąd każdy dla siebie, a Bóg dla wszystkich.' -- Izwolski zamilkł i przeszedł na inny temat.”

---

tagi: przemówienie  min. spraw zagranicznych zbigniew rau  13 04 2023  sejm rp  polityka zagraniczna rzeczypospolitej  

	Magazynier
	6 maja 2023 12:14

25     1687    8 zaloguj sie by polubić